نيمرخ آسيب هاي مردان و زنان كاراته كاي حرفه‌اي ايران

Injury Profile of Iranian Professional Male and Female Karate Players

هدف از تحقيق حاضر، ارايه نيمرخي از آسيب هاي حاد مردان و زنان كاراته كاي حرفه‌اي حاضر در رقابت هاي سوپرليگ ايران در سال 1387 بود. تعداد 140 فرد (مرد و زن) شركت كننده در اين مسابقات در اين تحقيق شركت كردند. اطلاعات در زمينه آسيب هاي رخ داده در اين مسابقات كه 101 مرد ( ميانگين ± انحراف معيار، سن 2/3 ±7/21 سال، قد 9/6 ±9/176 سانتي متر، وزن 9/8 ±4/69 كيلوگرم ) و 39 زن (ميانگين ± انحراف معيار، سن 3 ± 22 سال، قد 8/6 ± 4/164 سانتي متر، وزن 2/6 ± 6/55 كيلوگرم) در آن شركت كرده بودند، از طريق فرم ثبت آسيب و با كمك پزشك و فيزيوتراپ تيم‌ها جمع‌آوري شد. عواملي همچون ميزان شيوع، محل آسيب ديده، سازوكار و علت آسيب ها و برخي عوامل ديگر مورد توجه قرار گرفتند. از آمار توصيفي و خي دو براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه در مجموع 170 مسابقه تيمي (1436 بازي انفرادي)، 326 آسيب ثبت شد (مردان 244 آسيب و زنان 82 آسيب). ميزان شيوع آسيب مردان، 2/8 آسيب در هر 100 دقيقه ورزشكار در معرض مسابقه بود و اين ميزان براي زنان 4/13 آسيب در هر 100 دقيقه ورزشكار در معرض مسابقه بود. در مردان، شيوع آسيب هاي بالاتنه بيشتر از پايين تنه و تفاوت آنها از لحاظ آماري معنادار بود (05/0 > P، 24/21 =2?) اما در مورد زنان تفاوت معناداري مشاهده نشد (43 در برابر 39 مورد)، (05/0 < P، 19/0 = 2?). بيشترين محل آسيب‌ديدگي در مردان و زنان مچ پا بود (به ترتيب 86 و 43 مورد) (05/0 > P، 26 = 2?، 05/0 < P، 1/2 = 2?) و ضرب ديدگي شايع ترين نوع آسيب در مردان و زنان كاراته كا بود (به ترتيب 39 و 14 مورد). در مردان و زنان كاراته كا، تكنيك خطاي حريف (05/0 > P، 15 = 2?، 05/0 < P، 2/2 = 2?) علت بيشتر آسيب‌ها ذكر شد. از نتايج اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه در صورت توجه بيشتر مربيان در آموزش فنون و همچنين بازتواني كامل و صحيح ورزشكاران توسط فيزيوتراپ و پزشك تيم ها و از طرفي داوري سختگيرانه و قاطع و همچنين جريمه‌هاي سنگين عليه بازيكناني كه از فنون غلط استفاده مي كنند، به طور چشمگيري شيوع آسيب ها را در هر سن و جنسي كاهش مي دهد.

The aim of this study was to investigate the incidence, type and mechanism of injuries in Iranian professional male and female karate players. 140 karate players including 101 men (Mean+SD, age: 217+3.2 years, height: 176.9±6.4 cm, weight: 69.4±8.9 kg) and 39 women (Mean+SD, age 21.7±3.2 years, height: 164.4±6.8cm, weight: 55.6±6.2 kg) who participated in karate premier league competitions participated in this study. An injury form was used to collect data. Variables such as incidence, area, causes and mechanisms of injuries were considered and recorded after competitions. Chi square and descriptive statistics were used to analyze data. The results of this study showed that in 170 team competitions (1436 individual competitions), 326 injuries occurred (men 244 and women 82 injuries). The incidence of injury in men was 8.2 injuries/100 minutes of competition while it was 13.4 injuries/100 minutes of competition. Men had more injuries at their upper extremities than lower extremities (158 vs. 86), (?2 = 21.24, P < 0.05) and this difference was statistically significant. Women had more injuries at their lower extremities (43 vs. 39), (?2 = 1.9, P > 0.05). Ankle was the most common injured area for men (86 cases) (?2 = 26, P < 0.05) and women (43 cases) (?2 = 2.1, P > 0.05). Contusion was the most common injury for both sexes (39 and 14 injuries respectively). Opponents’ mistake was the main cause of injuries for both men and women (?2 = 15, p < 0.05, ?2 = 2.2, p > 0.05). In can be concluded that if coaches pay more attention to technique instructions, team physicians and physiotherapists perfectly rehabilitate injured players and referees punish those players who use wrong techniques, injuries drastically will decrease in all players.