سرمايه فرهنگي و موفقيت تحصيلي: ارزيابي تجربي مدل‌هاي نظري

Cultural Capital and Educational Success: An Empirical Evaluation of Theoretical Models

در دهه هاي گذشته، مفهوم سرمايه فرهنگي در جامعه شناسي آموزش و پرورش منشا مطالعات علمي فراواني در سراسر جهان شده است. اين مطالعات كه بيشتر بر اساس دو مدل باز توليد فرهنگي بورديو و تحرك فرهنگي ديمجيو صورت گرفته‌اند، به نتايج متفاوتي دست يافتند. اين پژوهش با هدف ارزيابي تجربي اين مدل‌ها انجام شد. كليه دانش آموزان دوره راهنمايي و متوسطه شهرستان جوين در سال تحصيلي 90-89 جامعه آماري مورد مطالعه را تشكيل مي‌دهند. حجم نمونه مورد مطالعه شامل 369 نفر مي‌باشد كه با روش نمونه گيري طبقه‌اي نسبي انتخاب شدند. نتايج تحقيق نشان داد كه سرمايه فرهنگي خانواده سهم قابل ملاحظه‌اي در موفقيت تحصيلي فرزندان دارد. اين در حالي است كه يافته‌هاي اين تحقيق از ادعاهاي اصلي اين دو مدل يعني، ارتباط اين سرمايه با متغيرهاي طبقه‌اي و اقتصادي حمايت نمي‌نمايد.

In recent decades, the concept of cultural capital has created a lot of scientific studies over the world in the sociology of education. These studies mainly based on the two models: Bourdieuʹs Cultural reproduction and DiMaggioʹs cultural mobility. These have achieved different results. This Study aimed at evaluating the theoretical models in an empirical condition. Middle and high school students in Jovein Township were the population of the survey. Four hundred students were selected by proportional stratified sampling and their parents were interviewed. The results indicate that the familyʹs cultural capital has a significant impact on childrenʹs educational success. However, the findings of this study do not support the hypothesis of the two theoretical models.