تبيين رويكردهاي غالب روش‌ شناختي پژوهش فلسفه تعليم و تربيت در ايران و توصيف روش شناختي رساله‌هاي دكتري

Expressing the Predominant Methodological Research Approaches in the Philosophy of Education and Methodological Analysis of Iranʹʹs Thesis Doctorate

هدف اصلي اين مقاله، تبيين رويكردهاي غالب روش شناختي پژوهش فلسفه تعليم و تربيت با تاكيد بر رويكرد استنتاجي و رويكرد تحليلي است. رساله‌هاي انجام شده در حوزه فلسفه تعليم و تربيت در ايران طي سال‌هاي 85-75 جامعه آماري مورد مطالعه اين پژوهش را تشكيل دادند. ابعاد مورد مطالعه در اين مقاله عبارتند از تعريف فلسفه‌ تعليم و تربيت، اهداف و وظايف آن از منظر هر رويكرد؛ مراحل دست‌يابي به دانش؛ ارايه‌‌‌‌‌ مشخصه‌هاي اين رويكردها و چگونگي مراحل مختلف تحقيق با توجه به رويكردهاي مورد اشاره از منظر روش‌شناختي. بنا بر نتايج حاصل از اين پژوهش رويكرد تحليلي و رويكرد استنتاجي، رويكردهاي رايج و غالب روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناختي پژوهش در رساله‌هاي فلسفه تعليم و تربيت انجام شده در ايران به شمار مي آيند.

The main purpose of this paper is expressing the predominant methodological research approaches in the philosophy of education with emphasis on analytical and derivation approaches. That thesis was done in the field of philosophy of education in Iran within 75-85 years formed the population under study in this research. Dimensions studied in this paper include the defining the philosophy of education, its goals and duties based on each approach; the way of achieving the knowledge ; providing indexes which are indicators of the above mentioned approaches ;How is the different stage of research in attention to these approaches. Based on results of this study, analytical and derivation approaches are the most common methodological approaches to research in thesis carried out at the philosophy of education in Iran.