رابطه استقلال و پيشرفت سياسي در الگوي پيشرفت اسلامي

The Relationship between Independence and Political Progress in the Islamic Progress Model

امروزه پيشرفت در تمام ابعاد سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي وجهه همت همه نظام‏هاي سياسي است. زيربنا و اساس فكري رهبران و دولتمردان تمام جوامع را، پيشرفت همه‏جانبه از طريق ارايه راه‏كارهاي اساسي با شاخص‏هاي معين تشكيل مي‏دهد. اين تحقيق، با روش توصيفي ـ تحليلي، به بررسي و تبيين اين مسيله مي‏پردازد كه يكي از امور لازم در رسيدن به پيشرفت سياسي يك جامعه، استقلال و عدم دخالت بيگانگان در امور آنهاست. مهم‏ترين دستاورد تحقيق اين است كه فهم پيشرفت و دگرگوني اجتماعي در يك كشور، مستلزم بررسي دقيق ساختار نظام سياسي و توجه به نحوه اثرگذاري نيروهاي خارجي بر آن است. مجموعه پيچيده و متغيري از روابط ميان عوامل و ساختارهاي داخلي و خارجي، شكل خاصي به پيشرفت مي‏بخشد كه در الگوي پيشرفت، اين عوامل بايد مورد توجه قرار گرفته و استقلال، به عنوان يك شاخص مهم در فرايند پيشرفت سياسي، بايد مدنظر قرار گيرد.

Today, progress in political, economic, social, and cultural dimensions is the special concern of all political systems. An overall progress providing basic operands with certain indexes forms the infrastructure of leaders and state men’s thought in every society. Using a descriptive-analytical method, the present paper addresses the significance of independence and considers that without independence a society cannot achieve political progress. The most important finding of this paper is that understanding the meaning of social progress and development in a country demands a careful study of its political system structure and observing how it is influenced by foreign forces. The complex and variant set of relations between foreign and domestic factors and structures gives an especial form to progress. These factors and independence as an important index in the process of political progress should be considered in progress model