بررسي تاثير اجتماع درمان مدار روزانه در ويژگي هاي شخصيتي بيماران معتاد مراجعه كننده به مركزTC شهر خرم آباد

The effect of daily therapeutic community model on personality traits of the substance abusers referred to Khorramabad TC center

مقدمه: سو مصرف مواد و اعتياد امروزه يك معضل اجتماعي و درماني است كه تبعات آن در جامعه بسيار سنگين است . برنامه هاي مختلفي جهت درمان و بازتواني بيماران وابسته به مواد افيوني وجود دارد. تحقيقات انجام شده نشان داده اند كه روش اجتماع درمان مدار شيوه مناسبي براي بازگرداندن افراد معتاد به جامعه مي باشد . در مطالعه حاضر بر آن شديم تا تاثير برنامه هاي درماني اجتماع درمان مدار (TC) را در ويژگي هاي شخصيتي افراد وابسته به مواد مورد ارزيابي قرار دهيم . مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مداخله اي است . جامعه مورد مطالعه شامل كليه معتادان مرد است كه دوره سم زدايي در آنها به پايان رسيده است. نمونه ها به روش تصادفي ساده ازبين افراد مراجعه كننده به مركز TC انتخاب و در مطالعه مورد بررسي قرار گرفتند. در ابتداي ورود به مطالعه پرسشنامه SCL 90 توسط روانشناس حهت كليه واحدهاي مورد پژوهش تكميل گرديد . نمونه ها بر اساس فرمول حجم نمونه به تعداد 60 نفر انتخاب شدند .بيماران به مدت سه ماه، هر روز به غير از روزهاي جمعه دردو شيفت صبح و عصر تحت برنامه هاي آموزشي TC قرار گرفتند . در پايان دوره سه ماهه مجددا آزمون SCL 90 جهت كليه نمونه ها اجرا و اطلاعات پس از جمع آوري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . بحث و نتيجه گيري: همچنان كه در يافته هاي تحقيق ذكر شد انجام مداخلات TC بطور معني داري در نمرات اختلالات شخصيت موثر بود . پيشنهاد مي گردد متوليان، دست اندركاران و سياست گزاران مبارزه با اعتياد كشور با تقويت مراكز اجتماع درمان مدار در دست يافتن به زندگي بدون مواد و درمان اختلالات شخصيت در معتادان اهتمام ورزند . يافته ها: نتايج بررسي بيماران قبل از ورود به مطالعه نشان داد 7/16 % سالم ، 40 % اختلال شخصيت در حد مرزي ، 30 % بيمار و 3/13 % به شدت بيمار و بعد از انجام مداخلات TC 25 % سالم ، 7/66 % اختلال شخصيت در حد مرزي و 3/8 % بيمار بودند . هيچ يك از بيماران بعد از انجام برنامه هاي TC به شدت بيمار نبودند .ميانگين نمرات اختلال شخصيت قبل از مداخلات TC 92/0 ± 40/2 و بعد از انجام مداخلات TC 56/0 ± 83/1 بود. آزمون رتبه اي ويلكاكسون تفاوت معني داري بين شدت اختلالات شخصيتي قبل و بعد از انجام مداخلات TC نشان داد(001/0 > p).

Background : Drug abuse and addiction is a social and medical burden which has drastic consequences in the community. There has been various rehabilitative and healing programs for the addicts.The conducted studies have shown that therapeutic community treatment model is an appropriate method for restoring the addicts to society. The present study tries to evaluate the impact of TC treatment programs on the addicts’ personality characteristics. Materials and Methods: This interventional study includes all the male addicts for whom the detoxification period has been finished. The subjects were selected using easy random sampling method form clients referred to TC center. At the beginning of the study , SCL90 questionnaire was filled out by psychologist for each sample, then 60 cases were selected based on the sample size formula. The subjects participated in a training TC program for three months daily except weekends. At the end of a three-month program, SCL 90 was given to the subjects to be completed and the data were gathered and analyzed. Results: The results showed that the subjects before entering the study were: 16.7% normal ,40% border personality disorder ,30% sick and 13.4% very sick. After intervention of TC ,25% normal ,66.7% with suspicious,8.3% sick. None of the cases were highly sick after the TC intervention.The mean of the marks for personality disorders before the TC intervention was 2.4± 0.92,after the intervention it was 1.83 ± 0.56.The Willcoxson rating test showed a significant difference between the severity of personality disorders before and after the TC intervention(p < 0.001). Conclusion: As it was mentioned in the findings, the implementation of TC intervention had a significant effect on the scores obtained for personality disorder. So administrators and policy makers who are responsible for addiction control are recommended to develop and support the centers for Therapeutic Community and endeavour to provide a life without narcotic substances.