عنوان مقاله :
تاثير آموزش مبتني برآموزههاي ديني بر فعاليت بدني سالمندان
عنوان فرعي :
Effect of Faith-based Education on Physical Activity on the Elderly
پديد آورندگان :
اسحاقي، سيدرضا نويسنده دكتر سيدرضا اسحاقي (استاديار)، متخصص پزشكي اجتماعي ،گروه پزشكي اجتماعي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان اصفهان، ايران. Eshaghi, Reza , محموديان، سيد احمد نويسنده Mahmoudian, A , عسگريان، رامين نويسنده دكتر رامين عسگريان، دستيار تخصصي پزشكي اجتماعي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران. Asgarian, Ramin , سهرابي، آيتاله نويسنده دكترآيتاله سهرابي (مربي)، دكتراي عمومي، گروه پزشكي اجتماعي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران Sohrabi, Ayatolah
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389 شماره 29
كليدواژه :
سا لمند , فعاليت بدني , آموزش , آموزه هاي ديني
چكيده فارسي :
مقدمه: به منظور تقويت انگيزه و بهبود نگرش افراد سالمند در زمينه فعاليت بدني منظم و مستمر، كاربرد روشها و الگوهاي مختلف آموزش اثربخش، اجتناب ناپذيراست. آموزههاي معنوي، قادر به ارتقاي انگيزه سالمندان براي تحرك بيشتراست. اين پژوهش باهدف بررسي تاثير آموزش مبتني برآموزههاي ديني بر فعاليت بدني سالمندان و مقايسه آن با آموزش معمول (بدون محتواي ديني) انجام گرفت.
روش: پژوهش نيمه تجربي از انواع كارآزمايي ميداني در دو گروه مداخله (45 نفر) و شاهد (53 نفر) از سالمندان عضو كانون بازنشستگي كشوري اصفهان در سال 1389 انجام شد. محتواي آموزشي برانگيزنده فعاليت بدني مشتمل بر دو نوع مبتني بر آموزههاي ديني و نوع معمول تهيه و در دوگروه استفاده گرديد. با استفاده از پرسشنامه طراحي شده مشتق از پرسشنامه معتبر معيار فعاليت بدني سالمندان (PASE)، فعاليت بدني سالمندان در دو گروه،قبل و بعد از مداخله آموزشي ارزيابي شد.
نتايج: قبل از مداخله آموزشي، نمره فعاليت بدني گروه مداخله 98/197±15/873 و گروه شاهد 85/269±15/864 بود كه تفاوت آماري معناداري نداشت. پس از مداخله آموزشي، نمره فعاليت بدني گروه مداخله 88/262±09/944 و گروه شاهد 03/259±60/930 شدكه تفاوت آماري معنادار نسبت به قبل داشت، (043/0P= گروه مداخله و 045/0=P گروه شاهد) ولي نسبت به يكديگر با وجود تفاوت ناچيز، از نظر آماري معنادار نبود.
نتيجهگيري: پس از هر دو نوع آموزش سطح فعاليت بدني سالمندان ارتقا يافت و آموزش مبتني برآموزههاي ديني در مقايسه با آموزش معمول تفاوت واضحي در پيامد نداشت.
چكيده لاتين :
Introduction: In order to improve the motivation and attitude of the elderly for regular and continuous physical activity, it is inevitable to use methods and models of effective education. Spiritual doctrine can improve the elderlyʹs motivation for activity increase. This study was performed to assess the effect of faith-based education on physical activity and compare that with routine education (non faith- based) on the elderly in 2011.
Methods: A quasi-experimental field trial study was done on a number of the elderly of Isfahan pensioners in two random groups: control) 53 sample) and experiment (45 sample). The educational content was prepared in two kinds of faith- based and routine education. The researcher-made questionnaire whicht was derived from a valid questionnaire _ physical activity scale for elderly ( PASE) _ was used to estimate the elderlyʹs physical activity before and after the educational intervention in the two groups.
Results : Before the educational intervention, the physical activity score for the experiment group was 873.15±197.98 and for the control group, it was 864.15±269.85, which were not statistically significant (P=0.853). After the intervention , the score for the experiment group was 944.09± 262.88 and for the control group, it was 930.60±259.03.This showed a statistically significant differences .( P =0.043 in the experiment group and P=0.045 in the control group) , but despite a little difference , there was statistically no significant differences between the groups .
Conclusion: The level of elderlies physical activity improved after two kinds of education and faith based teaching hadnʹt obvious differences in outcome than routine education.
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 29 سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان