شماره ركورد :
538068
عنوان مقاله :
مقايسه تدريس به روش آموزش بر مبناي حل مساله و سخنراني به منظور آموزش درس رژيم درماني 1 به دانشجويان رشته تغذيه
عنوان فرعي :
Comparing the effect of teaching based on problem solving method versus lecturing method regarding first diet therapy course for students of nutritional science
پديد آورندگان :
آزادبخت، ليلا نويسنده دكتر ليلا آزادبخت (دانشيار)، مركز تحقيقات امنيت غذايي، گروه تغذيه جامعه، دانشكده تغذيه و علوم غذايي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان. اصفهان، ايران. Azadbakht, Leila , حقيقت دوست، فهيمه نويسنده , , اسماعيل زاده، احمد نويسنده دكتر احمد اسماعيل زاده (دانشيار)، مركز تحقيقات امنيت غذايي، گروه تغذيه جامعه، دانشكده تغذيه و علوم غذايي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان. اصفهان ، ايران. Esmaiilzadeh, Ahmad
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389 شماره 29
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
1093
تا صفحه :
1101
كليدواژه :
سخنراني , تغذيه , آموزش بر مبناي حل مسأله , رژيم درماني 1
چكيده فارسي :
مقدمه: با توجه به اهميت يادگيري درس رژيم درماني 1 براي دانشجويان رشته تغذيه، روش و چگونگي ارايه اين درس اهميت مي‌يابد. لذا هدف از مطالعه حاضر مقايسه دو روش مختلف تدريس بر روي آگاهي، نگرش و عملكرد دانشجويان در زمينه مباحث درس رژيم درماني 1 مي‌باشد. روش‌ها: مطالعه نيمه‌تجربي حاضر بر روي 49 نفر از دانشجويان ترم 5 رشته تغذيه در دو نيمسال مختلف 88-87 در دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شد (25 نفر در گروه شاهد و 24 نفر در گروه تجربي). در گروه تجربي پس از ارايه اصول تيوري هر مبحث يك نمونه مطالعه موردي مرتبط با همان مبحث نيز بررسي مي‌شد، درحالي‌كه در گروه شاهد صرفاً از روش سخنراني به همراه نمايش اسلايد استفاده شد. ميزان آگاهي دانشجويان با استفاده از تست پيش‌آزمون-پس‌آزمون و مهارت عملي دانشجويان با استفاده از مطالعه موردي بررسي گرديد و بر اين اساس از صفر تا 20 نمره‌دهي شد. تجزيه و تحليل تمام داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار (SPSS) انجام شد. جهت مقايسه ميانگين نمره‌ها در هر دورگروه از آزمون آماري t زوجي استفاده شد. نتايج: ميانگين نمره آگاهي در پس‌آزمون در گروه تجربي بيشتر بود (5/4±5/16) در مقابل (5/4±0/13). ميانگين نمره مربوط به مهارت عملي دانشجويان در حل مطالعه موردي پس از روش آموزش بر مبناي حل مساله 0/5±5/13و پس از تدريس به روش صرفاً سخنراني به همراه اسلايد (5/5±5/17) بود. (04/0=P). نتيجه‌گيري: تدريس درس رژيم درماني 1 به روش آموزش بر مبناي حل مساله در افزايش نمره كلي آگاهي و مهارت عملي دانشجويان موثرتر بود. پيشنهاد مي‌شود در ارايه اين مبحث مهم از دروس كارشناسي تغذيه حتماً از روش آموزش بر مبناي حل مساله استفاده شود.
چكيده لاتين :
Introduction: while learning of the first diet therapy course is one of the most important issues, its teaching methods are important too. We aimed to compare the effect of teaching based on problem solving method versus lecturing method regarding first diet therapy course for students of nutritional science. Methods: This semi-experimental study was undertaken on 49 students of nutritional science in two semesters during 2008-2009 (25 students in the case group and 24 students in the control group). Similar sections were taught for both groups. The case group were taught using problem solving method, while control group were taught by lecturing with slide presentation. Pre-test and post-test evaluations were used to assessment of studentsʹ knowledge. Studentsʹ skill was evaluated by case study. The values were pointed between 0 to 20. Data analysis was done by SPSS software. Results: The mean of knowledge scores in post-test were significantly higher in the case group (16.5±4.5 vs. 13.0±4.5). The scores regarding the studentsʹ skill were 13.5±5.0 after teaching based on problem solving method and 17.5±5.5 after lecturing method (P=0.04). Conclusion: Teaching the " diet therapy I course" using problem solving technique was more successful than lecturing method for enhancing studentsʹ knowledge and skills. Considering this method for nutritional science student is recommended.
سال انتشار :
1389
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 29 سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت