ميزان آگاهي دندان‌پزشكان عمومي شهر اصفهان از روش‌هاي دارويي كنترل اضطراب

Evaluation of knowledge of dental practitioners in Isfahan of pharmacological methods of anxiety control

چكيده مقدمه: بر اساس اطلاعات منتشر شده حدود 10 درصد افراد اضطراب شديدي نسبت به درمان‌هاي دندان‌پزشكي دارند. برخي روش‌هاي دارويي جهت كنترل ترس و اضطراب وجود دارد، كه به كارگيري آن‌ها مشروط به داشتن آگاهي دندان‌پزشكان و امكانات مورد نياز مي‌باشد. لذا اين مطالعه جهت بررسي آگاهي و عملكرد دندان‌پزشكان عمومي در خصوص روش‌هاي كنترل اضطراب انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، تعداد 249 نفر از دندان‌پزشكان عمومي شهر اصفهان به صورت نمونه‌گيري ساده انتخاب شدند و يك پرسش‌نامه شامل بيست سوال براي كنترل بيماران مضطرب تهيه و در اختيار آن‌ها قرار داده شد. سپس اطلاعات جمع‌آوري شده به وسيله آزمون آناليز واريانس در نرم‌افزار SPSS در سطح معني‌داري 95/0 تجزيه و تحليل شد و نمره آگاهي از 20 گزارش گرديد. يافته‌ها: نمره آگاهي دندان‌پزشكان از آرام بخشي استنشاقي31/3 ± 65/12، از آرام بخشي خوراكي 84/2 ± 13 و نمره آگاهي در خصوص بيهوشي عمومي 12/6 ± 91/17 بود. ميانگين نمره آگاهي دندان‌پزشكان مورد مطالعه در خصوص روش‌هاي دارويي كنترل بيمار در دندان‌پزشكي بيشتر از 12 بود كه نشان دهنده آگاهي مطلوب آن‌ها مي‌باشد. آناليز واريانس نشان داد كه ميانگين نمره آگاهي در زمينه بيهوشي عمومي در گروه‌هاي سني مختلف تفاوت معني‌داري ندارد (217/0 = p value)؛ اما نمره آگاهي در زمينه آرام بخشي استنشاقي بين گروه‌هاي سني متفاوت تفاوت معني‌داري داشت (036/0 = p value). همچنين نمره آگاهي در زمينه آرام بخشي خوراكي در بين گروه‌هاي سني مختلف معني‌دار بود (035/0 = p value). نتيجه‌گيري: با توجه به محدوديت‌هاي اين مطالعه عملكرد دندان‌پزشكان در خصوص كنترل اضطراب قابل قبول است اما به دليل نبودن زمينه‌هاي انجام اين روش‌ها استفاده از آن‌ها زياد مرسوم نيست. با توجه به اهميت استفاده از اين روش‌ها به نظر مي‌رسد ايجاد زمينه‌هاي آگاهي بيشتر از اين روش‌ها در جامعه ضروري است. كليد واژه‌ها: بيهوشي، آرام بخشي، اضطراب، آگاهي.

Abstract Introduction: Based on data available, about 10% of people have severe dental anxiety. There are several methods to control dental anxiety, the use of which entails knowledge on behalf of the dental practitioners and appropriate equipment. This study evaluated knowledge of dental practitioners about dental anxiety control methods. Materials and Methods: In this study descriptive study, 249 dental practitioners in Isfahan were selected using simple sampling method and given a questionnaire consisting of 20 questions about pharmacological methods to control dental anxiety in patients. Data was analyzed with SPSS software using ANOVA at a significance level of 0.95. Knowledge scores were reported from 0 to 20. Results: Knowledge scores for inhalation sedation, oral sedation and general anesthesia were 12.65 ± 3.31, 13 ± 2.84, and 17.91 ± 6.12, respectively. Mean of dental knowledge scores of dentists in relation to pharmacological sedation techniques was above 12, indicating proper knowledge level of dental practitioners. ANOVA did not reveal any significant differences in knowledge level means between different age groups in relation to general anesthesia (p value = 0.217). However, there were significant differences in the knowledge means between various age groups in relation to inhalation (p value = 0.036) and oral sedation (p value = 0.035) techniques. Conclusion: Under the limitations of this study the knowledge of dentists about pharmacological methods of controlling patient anxiety in dentistry was good but these methods are not widely used due to lack of background support. Given the importance of such measures, it is necessary to increase the knowledge of the community about these techniques. Key words: Anesthesia, Conscious sedation, Dental anxiety, Knowledge. Full Text: PDF