تاثير تزريق بي‌حسي موضعي بر شرايط بهبودي پس از عمل در كودكان متعاقب درمان دندان‌پزشكي تحت بيهوشي عمومي

Evaluation of the effect of local anesthesia on emergence agitation in children subsequent to dental procedures with general anesthesia

چكيده مقدمه: بي‌قراري پس از عمل عارضه شايعي است، عوامل متعددي از جمله زود به هوش آمدن در محيط نا‌آشنا، نوع بيهوشي، روحيات كودك، درد، طول مدت بيهوشي و سن بروز در آن موثر هستند. هدف اين پژوهش، مقايسه دو روش بيهوشي عمومي با و بدون تزريق بي‌حسي موضعي در كودكان داوطلب بيهوشي عمومي بر بي‌قراري در اتاق بهبودي پس از عمل بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني آينده‌نگر يك سوكور، تعداد 60 كودك داوطلب بيهوشي عمومي در دو گروه وارد مطالعه شدند. نگهداري بيهوشي در دو گروه يكسان بود. در گروه مطالعه در هنگام كار دندان‌پزشكي دندان‌هاي كار شده با استفاده از يك كارپول ليدوكايين و اپي‌نفرين با روش انفيلتراسيون بي‌حس شدند. بهبودي پس از عمل با بررسي بي‌قراري كودكان در دو گروه مقايسه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون Mann-Whitney، t-test، آناليز واريانس و آزمون همبستگي Spearman تجزيه و تحليل شدند (05/0 = ?). يافته‌ها: ميانگين سن، جنس و تعداد درمان‌هاي دندان‌پزشكي انجام شده در دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت. بي‌قراري در دقيقه 15 و 30 در گروه با بي‌حسي موضعي برابر 92/3 ± 63/9 و 58/2 ± 8 و به طور معني‌داري كمتر از گروه بدون بي‌حسي موضعي بود (013/0 = p value و 140/0 = p value). ميزان بي‌قراري در دقايق 45 و 60 اختلاف معني‌داري بين دو گروه نشان نداد (872/0 = p value و 480/0 =p value ). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر تزريق بي‌حسي موضعي در پايان عمل باعث كاهش بي‌قراري در كودكان مورد مطالعه مي‌شود. بنابراين استفاده از اين تكنيك در مورد كودكاني كه منع استفاده بي‌حسي موضعي ندارند توصيه مي‌شود. كليد واژه‌ها: دندان‌پزشكي كودكان، بيهوشي عمومي، بي‌حسي موضعي، اتاق بهبودي پس از عمل.

Abstract Introduction: Emergence agitation is a common clinical phenomenon in children undergoing general anesthesia. Possible predisposing factors are rapid regaining of consciousness in an unfamiliar environment, the type of general anesthesia technique used, the patient’s mood, duration of anesthesia and age. The aim of the present study was to compare the effects of two general anesthetic methods with and without local anesthetics on emergence agitation of children volunteering for general anesthesia in the recovery room. Materials and methods: In this prospective single-blind clinical trial, 60 children under 6, who volunteered for general anesthesia, were randomly divided into two groups. All the subjects were anesthetized using the same protocol. During the dental procedure in the study groups, the teeth involved were anesthetized with one lidocaine+epinephrine cartridge using the infiltration technique. The childrenʹs emergence agitation was evaluated and compared between the two groups. Data was analyzed with t-test, ANOVA Mann-Whitney test and Spearman’s correlation coefficient (? = 0.05). Results: There were no statistically significant differences in the means of age, in gender and in the number of treatment procedures between the two groups. Emergence agitation scores in the local anesthesia group at 15- and 30-minute intervals were 9.6±3.92 and 8±2.58, respectively, demonstrating a significantly higher rates compared to the other group (p value = 0.013 and p value = 0.014). However, there were no statistically significant differences at 45- and 60-minute intervals between the two groups (p value = 0.872 and p value = 0.048). Conclusion: Based on the results it was concluded injection of a local anesthetic reduces emergence agitation in children undergoing general anesthesia. Therefore, it is recommended to use this technique in children with no contraindications for local anesthetics. Key words: General anesthesia, Local anesthesia, Pediatric dentistry, Recovery room.