بررسي ميزان همدلي دانشجويان دوره عمومي دندان‌پزشكي و دستياران دندان‌پزشكي با بيماران در سال 1390

Empathy levels in undergraduate and postgraduate dental students in Isfahan Faculty of Dentistry in 2011

چكيده مقدمه: همدلي دندانپزشك و بيماران باعث افزايش مهارت هاي ارتباطي و رضايت آن ها و اثربخشي درمان هاي دندانپزشكي مي گردد. ارتباط صحيح و همدلي بين دندان پزشك و گيرندگان خدمات دندانپزشكي يكي از دغدغه هاي اساتيد، و مديران و برنامه ريزان آموزش و گيرندگان خدمات دندان پزشكي مي باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي ميزان همدلي در دانشجويان دوره عمومي و دستياران دندانپزشكي دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1390 با بيمارا نشان بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي، 205 پرسشنامه توسط114 دانشجوي دوره عمومي و91 دستيار تخصصي دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال تحصيلي 90 كه بطور تصادفي از بين دانشجويان مقطع باليني (سال هاي سوم تا ششم) و دستياران رشته هاي تخصصي دندان پزشكي اصفهان انتخاب شده بودند تكميل گرديد. ابزار جمع آوري اطلاعات، نسخه فارسي پرسشنامه همدلي Jefferson بود. اطلاعات شركت كنندگان وارد نرم افزار كامپيوتري SPSS ويرايش 5/11 گرديد. اطلاعات با كمك آزمون هاي t-test و ANOVA و آزمون تعقيبي توكي و آمار هاي توصيفي تجزيه و تحليل گرديد. (05/0=?) يافته‌ها: ميانگين نمره همدلي در دانشجويان مونث و مذكر بترتيب93/88، 24/88و دستياران و دانشجويان دوره عمومي بترتيب 97/85 و 61/90 بود. ميانگين نمره همدلي در دانشجويان مونث و مذكر و دوره عمومي دندانپزشكي با افزايش سنوات تحصيلي كاهش معناداري نداشتp=0.173,p=0.219).) همچنين تفاوت معناداري بين ميانگين همدلي دانشجويان سال سوم دوره عمومي با دستياران دندان پزشكي مشاهده گرديد(.(P =0.00 نتيجه گيري: ميزان همدلي براساس سنوات تحصيلي در دانشجويان دوره عمومي و دستياران تخصصي با شرايط قابل انتظار (ميزان همدلي120-140) تفاوت دارد. برنامه ريزي آموزشي براي تقويت فضاي همدلي بين دانشجويان و بيماران ضروري به نظر مي رسد. كليدواژه‌ها: همدلي، دانشجو، دندانپزشكي، آموزش

Abstract Introduction: Empathy between dental practitioners and dental patients increases communication between them, resulting in improvements in patient satisfaction and efficacy of oral health care. Proper communication and empathy between dental practitioners and patients are major concerns of professors, managers and education programmers. The aim of this study was to evaluate empathy between undergraduate and postgraduate dental students and their patients in Isfahan Faculty of Dentistry in 2011. Materials and methods: In this cross-sectional study 205 randomly selected participants, 91 postgraduate and 114 undergraduate students in Isfahan Faculty of Dentistry, completed the Farsi version of Jefferson questionnaire of physician empathy. The undergraduate students were selected from those in the clinical period of their studies in 2011. Data was analyzed by SPSS 11.5 using t-test, ANOVA, a post hoc Tukey test and descriptive statistics (?=0.05). Results: The mean empathy scores in female and male students were 88.93 and 88.24, respectively. The scores in postgraduate and undergraduate dental students were 85.97 and 90.61, respectively. The means of empathy scores did not significantly decrease in female and male students and with an increase in the educational levels (p value = 0.219 and p value = 0.173). There was a significant difference in empathy scores between third-year undergraduate students and postgraduate students (p value = 0.00). Conclusion: The empathy scores of undergraduate dental students based on educational level and postgraduate students are less than the ideal and acceptable levels (120?140). It is necessary to design proper educational programs to improve empathy scores in dental students. Key words: Dentistry, Education, Empathy, Student