اثر شوري‌هاي مختلف آب بر روي رشد و بازماندگي ماهي سيچلايد گورخري (Cichlasoma nigrofasciatum)

The effect of different water salinity on growth and survival of Cichlasoma nigrofasciatum

اين تحقيق در مركز مطالعات و تحقيقات ماهيان زينتي جهاد دانشگاهي واحد مازندران به مدت 90 روز انجام شد. آزمايش ها در آكواريوم هايي با حجم 32 ليتر كه در هر كدام تعداد 75 عدد بچه‌ماهي گورخري قرار داده شده بود، انجام شد.. ماهيان در 4 تيمار شامل آب شيرين، آب شور با غلظت قسمت در هزار8، قسمت در هزار10و قسمت در هزار12، با سه تكرار و در مجموع 12 آكواريوم آزمايشي به‌صورت كاملاً تصادفي تقسيم‌بندي شدند. نتايج نشان داد كه در كل دوره آزمايش، شوري‌هاي مختلف تاثيري بر ميزان تلفات نداشته و همچنين با توجه به آزمون LSD با سطح اطمينان 95 درصد مشخص شد كه بين تيمار شاهد با ديگر تيمارها و همچنين بين تيمار قسمت در هزار 8 با تيمارهاي قسمت در هزار 10و قسمت در هزار12 و همچنين بين تيمار قسمت در هزار10 و قسمت در هزار12 از نظر ضريب تبديل غذايي (FCR) اختلاف معني‌داري مشاهده گرديد (05/0P < ). نتايج حاصله نشان داد كه حداقل درصد افزايش مربوط به تيمار با شوري قسمت در هزار 12، 80/5 و حداكثر آن مربوط به تيمار با شوري قسمت در هزار 8 با ميانگين 74/7 گرم و حداقل نرخ رشد ويژه مربوط به تيمار شاهد و قسمت در هزار 10 با مقدار 002/0 و حداكثر آن مربوط به تيمار با شوري قسمت در هزار 8 وقسمت در هزار12 با مقدار 003/0 بوده است. حداقل ميانگين ضريب تبديل غذايي بچه‌ماهيان مربوط به تيمار با شوري 8 قسمت در هزار با مقدار 17/1 و حداكثر آن مربوط به تيمار قسمت در هزار10 با ميانگين 88/1 بود. با توجه به نتايج بدست آمده به نظر مي‌رسد، شوري 8 قسمت در هزار مطلوب در اين مقطع از زندگي بچه‌ماهيان زينتي مي‌باشد.

This research was carried out over a period of 90 days in the summer and autumn of 2009 in the Mazandaran Acecr Fingerlings of Cichlasoma nigrofasciatum. 4-6 gr were transferred to 32- liter Aquarium each stock with 75 fish. The treated with 4 treatments and 3 replicates including, fresh water, 8ppt, 10 ppt and 12ppt salinity by completely randomized design. We found that different salinity did not affect the mortality rate of the fish. Comparison of food conversion ratio (FCR), special growth rate (SGR) between control and other treatments showed a significant difference (P?0.05). We also found that control treatment differed meaningfully with 8ppt, 10ppt and 12ppt treatments in terms of FCR and SGR and the same was true between 8ppt, 10ppt and 12ppt treatment for the FCR and SGr. The results showed that the maximum and minimum weight gain were related to 8ppt treatment (mean 7.74) and 12ppt (mean 5.8) respectively. The minimum special growth rate (0.002) was reffered to the control and 10ppt treatment and the maximum (0.003) was seen in 8 and 12ppt salinity. According to the results, it is suggested that the optimal salinity for fingerlings with mean weigth 4-6 gr is 8ppt.