عنوان مقاله :
اثر تغذيه دو مرحله اي پروبيوتيك به جاي موننسين بر عملكرد گاوهاي پر توليد هلشتاين
عنوان فرعي :
Effect of Two Stage Probiotic Supplementing as Monensin Replacement on High Producing Holstein Dairy Cows Performance
پديد آورندگان :
شاهمرادي ، احمد نويسنده , , خوروش، محمد نويسنده , , قرباني، غلامرضا نويسنده , , نصراللهي، سيد محمود نويسنده , , وطن دوست، امين الله نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1390 شماره 0
كليدواژه :
گاو شيري , دستكاري تخمير شكمبه , پروبيوتيك
چكيده فارسي :
چكيده
هدف اين مطالعه بررسي اثر پروبيوتيك بر عملكرد گاوهاي شيرده پرتوليد در اواسط شيردهي بود. تعداد 56 راس گاو هلشتاين چند شكم زايش با ميانگين روز شيردهي 15/32± 87/96 و ميانگين توليد 16/6 ± 46/47 در قالب طرح كاملاً تصادفي در دو تيمار (پروبيوتيك و شاهد) به مدت 40 روز مورد آزمايش قرار گرفتند. برنامه ارايه پروبيوتيك به اين صورت بود كه از روز 1 تا 10، 58 گرم از تركيبي موسوم به P1 (Priority one) به ازاي هر راس و از روز 11 تا 40، 28 گرم P1 و 28 گرم از تركيبي موسوم به DCP (Priority DCP) به ازاي هر راس دام به صورت روزانه تغذيه مي شد و براي مقايسه بهتر با شرايط عملي جيره هاي پرورشي، از موننسين به ميزان 300 ميلي گرم در روز به ازاي هر راس گاو، درجيره شاهد استفاده شد. ارايه خوراك به صورت گروهي، كاملاً مخلوط، در حد اشتها و با نسبت علوفه به كنسانتره 2/35 به 8/64 بود. تغذيه پروبيوتيك در كل دوره آزمايشي بهبودي در قابليت هضم الياف و پروتيين خوراك ايجاد نكرد. درصد پروپيونات شكمبه با تغذيه پروبيوتيك افزايش يافت (01/0P < ) و به تبع آن نسبت استات به پروپيونات شكمبه در اين حال تمايل به كمتر شدن داشت (10/0P < ). اما ميزان pH شكمبه تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت. ميزان چربي شير با تغذيه پروبيوتيك افزايش پيدا كرد (05/0P < ) ولي توليد شير و ساير تركيبات آن تحت تاثير قرار نگرفت. در شرايط مطالعه حاضر ارايه پروبيوتيك سبب بهبود بعضي شاخص هاي تخميري شكمبه و توليدي مي شود و مي توان آن را جايگزين موننسين كرد.
چكيده لاتين :
The objective of this study was to investigate the effects of probiotic in the midlactation of high yielding (47.46 ± 6.16 kg/d) dairy cows. This study was conducted by 56 lactating multiparous Holstein cows (96.87 ± 32.15 d in milk) in a randomized complete design with two treatments (probiotic and control). The program of using probiotic included: first period was from day 1 to 10 which each cow consumed 56 g of an combination named P-1 (priority one)/day, second period was from day 11 to 40 which each cow consumed 28 g P-One and 28 g of a combination named DCP (priority DCP)/day. Also, for similarity with commercial production, 300 mg/cow/d of monensin was used in control ration. Diets were fed grouping ad-libitum as total mixed ration with a concentrate to forage ratio of 64.8:35.2. These additives did not affect fiber and crude protein digestibility. Feeding probiotic increased propionate percentage (P < 0.05) and tended to decrease acetate:propionate ratio (P < 0.10). But rumen pH was not affected by treatments. Milk fat production was increased when probiotic was used (P < 0.05) but milk production and other milk components were unaffected by treatment. Under the conditions of this study, supplementing midlactation high producing cows with probiotic may improved rumen fermentation and some production parameters and can be replaced with monensin as feed additive.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي علوم دامي
عنوان نشريه :
پژوهشهاي علوم دامي
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان