اثر مرهم موميايي بر روند التيام زخم هاي جلدي در خرگوش

The Effect of Mummy on Cutaneous Wound Healing in Rabbit

زمينه و هدف: موميايي يا مومنايي ماده نيمه جامدي است كه از درز كوه هاي جنوب استان كرمان استخراج شده و داراي تركيبات آلي و معدني متعددي مي باشد. اين ماده در طب سنتي جهت درمان التهاب مفاصل، شكستگي ها، زخم ها و درد ستون فقرات مورد استفاده قرار مي گيرد. در مطالعه حاضر، اثر موضعي موميايي بر روند التيام زخم هاي جلدي در خرگوش با توجه به جنبه هاي ميكروسكوپيك و ژيومتريك مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي از 5 سر خرگوش سفيد و سالم استفاده شد. در هر راس خرگوش سه جفت زخم تمام ضخامت پوستي در دو طرف ستون مهره ايجاد شد. زخم هاي سمت راست به عنوان گروه كنترل (بدون مرهم) و زخم هاي سمت چپ به عنوان گروه درمان (مرهم گذاري با موميايي) در نظر گرفته شد. يك جفت زخم قدامي به ابعاد 5/2 در 5/2 سانتي متر جهت ارزيابي ژيومتريك و دو جفت زخم خلفي توسط پانچ 10ميلي متري مدور جهت ارزيابي هيستوپاتولوژيك ايجاد گرديد. ميانگين داده هاي حاصل از ارزيابي ژيومتريك بين گروه هاي درمان و كنترل توسط نرم افزار SPSS 16 و آزمون هاي آماري آناليز واريانس، اندازه گيري مكرر و آناليز تي استيودنت مورد ارزيابي قرار گرفت. سطح معناداري 05/0p < در نظر گرفته شد. نتايج حاصل از بررسي ميكروسكوپيك به صورت توصيفي بين گروه هاي مذكور مقايسه شد. يافته ها: نتايج حاصل از ارزيابي ژيومتريك در طول 4 هفته مطالعه نشان داد كه ميانگين درصد التيام زخم در گروه درمان (0±100%) به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل (91/0±45/94%) بوده است (05/0P < ). در ارزيابي ميكروسكوپيك در روزهاي 7 و 14 بعد از ايجاد زخم نيز مشخص گرديد كه ميزان آماس در گروه درمان با سرعت بيشتري فروكش كرده و وسعت بافت پوششي تازه تشكيل در گروه درمان بيشتر از گروه كنترل بود. همچنين شواهدي از حضور باكتري در بستر زخم در گروه كنترل مشاهده شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، موميايي مي تواند اثرات مفيدي در روند التيام زخم هاي پوستي داشته باشد.

Background and Purpose: Mummy is the semi-solid material extracted from mountains in the south of Kerman province. It is used in traditional medicine as a remedy for inflammation, articular injuries, rheumatism, bone fracture, wound and back pain. In the present study, histopathological and geometrical aspects of topical effects of the mummy on rabbit cutaneous wound healing were investigated. Methods and Materials: This experimental study was conducted on 5 white healthy rabbits. Six full thickness cutaneous wounds were created on the both sides of the vertebral column of each rabbit. Right side wounds were considered as control and the left side ones as cases (to use mummy). The cranial wounds (rectangular, 2.5×2.5 cm) were considered for geometrical evaluation and the middle and caudal wounds (made by 10mm punch) were considered for histopathological study. Data were analyzed using SPSS 16 using repeated measurement, analysis of variance and student t-test. P?0.05 was considered as statistically significant. Results from the microscopic evaluation were compared as description of the group values. Results: The geometrical evaluation over a 4-week period demonstrated that wound healing percentage in the treatment group (100%) was significantly higher than the control group (94.5%±0.91) (P < 0.05). The microscopic study on the histopathology samples taken 7 and 14 days after surgery showed that the inflammatory responses in the treatment group subsided earlier than the control group, and that the re-epithelialization area in the treatment group was more extensive than the control group. Also, evidence of wound bed infection was observed in the control group. Conclusion: The results suggest that mummy can have positive effects on cutaneous wound healing.