ملاحظات اخلاقي در تشخيص ژنتيكي قبل ازجايگزيني جنين ((PGD

Ethical issues of preimplantation genetic diagnosis

PGD تكنيكي است كه در زوج‌هاي با خطر بالاي تولد فرزندان داراي نقص ژنتيكي به كار مي‌رود. گسترش PGD به حيطه‌هاي مختلف طبي منجر به بروز مناقشات اخلاقي شده است. انجام PGD توام با روش‌هاي كمك باروري است كه در آن چندين جنين توليد مي‌شود و فقط جنيني كه داراي كروموزوم يا ژنتيك نرمال باشد به رحم انتقال داده مي‌شود؛ از اين‌رو اصل منازعات اخلاقي در مورد شان ومقام جنين‌هاي انسان است كه الزاماً در جريان اين روش نابود مي‌شوند. دومين نگراني اخلاقي در مورد PGD اين است كه با گسترش اين تكنيك خطر انتخاب جنين‌ها وجود دارد و افزايش تكرار انتخاب ژنتيكي منجر به پديده يوژنيك خواهد شد. يكي از موارد جديد استفاده از PGD كمك به زوج براي توليد جنيني سالم با سازگاري بافتي با فرزند بيمار (مبتلا به انمي فانكوني) براي اهداي سلول‌هاي بنيادي هماتوپويتيك به وي است. مناقشات اخلاقي ايجاد شده در مورد استفاده ابزاري از كودك ايجادشده در جريان PGD و كاهش شان و مقام انساني جنين است. مورد بحث‌برانگيز ديگر از نظر اخلاقي موجه‌بودن يا نبودن استفاده از يك طفل كه قادر به تصميم‌گيري و رضايت در مورد انتقال خون يا بافت پيوندي نمي‌باشد است. اگر تصميم زوج در PGD براي توليد جنين صرفاً به منظور اهداي بافت به فرزند بيمار باشد اين تصميم غيراخلاقي است اما در صورتي كه اين تصميم به عنوان آخرين تلاش آن‌ها براي نجات فرزند بيمار باشد PGD موجه است. يكي ديگر از موارد استفاده نوين از PGD تعيين جنسيت با هدف ايجاد توازن جنسيتي در خانواده است. موافقان به كارگيري اين روش براين عقيده‌اند كه انتخاب جنسيت تحكيم‌كننده خود‌مختاري و شان انساني است و متضمن خطري براي ديگران نيست و با اصول اخلاقي مغايرتي ندارد. مخالفان اين روش بر اين باورند كه توجه به يك جنسيت خاص نشان‌دهنده تبعيض جنسيتي و ناقض كرامت ذاتي انسان است و در صورت رواج، منجر به عدم توازن نسبت جنسي و ترجيح و تبعيض جنسيتي در جامعه خواهد شد.

Preimplantation genetic diagnosis (PGD) is a thechnic which was originally developed for couples at high risk of transmitting a genetic defect. The expanded uses of preimplantation genetic diagnosis in assisted reproduction have raised questions about their ethical acceptability. PGD evolved from IVF technology. It is an extention of IVF treatment and cannot be undertaken separately. One set of objections arises from the need to create and then select embryos on chromosomal or genetic grounds, with deselected embryos then usually discarded. A second set of objections arises from the fact of selection itself. The use of PGD to exclude aneuploid embryos from transfer raises few special ethical issues. Another kind of concern is that increasing the frequency and scope of genetic screaning of prospective children will move us toward a eugenic world in which children are valued more for their genotype than for their inherent charachteristics. PGD has also been used to enable a family with a child with fanconii anemia to have another child who would serve as a source of hematopoeitic stem cells obtained from that child’s umbilical cord blood. The main ethical arguments are the instrumentalization of the child. The parent’s decision to conceive and select a certain embryo would fail to show respect for future child if their only reason for creating the child was its tissue. Conceiving a child to save another is a morally defensible decision on the condition that the child dies without transferring allergenic hematopoietic stem cells. Another uses of PGD is to select the sex of offspring for family balancing. Some theorisians who are full supportive of using sex selection claims that this kind of sex selection poses no risk harm to anyone. On contrary, the others believed that the attention to the sex of offspring is a sort of gender preference. Ethically, PGD with the aim of nonmedical sex selection cannot be acceptable and causes different social consequences.