بررسي تطبيقي «اتانازي» داوطلبانه‌ي غيرفعال در اخلاق وظيفه‌گراي كانتي و اخلاق فضيلت‌گراي اسلامي

Comparative study of passive voluntarily Euthanasia in Kantian deontology ethics and Islamic virtual ethics

از سال‌ها پيش كه «اتانازي» به‌عنوان راهكاري براي كاهش درد و رنج بيماران مطرح شد، با چالش‌هاي حقوقي و اخلاقي فراواني روبه‌رو گرديد. صرف نظر از مباحث حقوقي و فقهي اين مساله، آن‌چه براي نويسندگان اين مقاله اهميت دارد بررسي روايي يا ناروايي اخلاقي آن است اما از آن‌جا كه مكاتب اخلاقي مختلف، پاسخ‌هاي متفاوتي به اين مساله دارند كوشيده شده است تا جنبه‌هاي اخلاقي آن در دو دستگاه اخلاقي وظيفه‌گرا (با قرايت كانتي آن) و فضيلت‌گراي اسلامي مورد بررسي قرار گيرند. بررسي‌هاي انجام‌شده نشان مي‌دهند كه اتانازي داوطلبانه‌ي غيرفعال از منظر كانتي از خودكشي متمايز است و روايي اخلاقي آن مي‌تواند قابل تاييد باشد اما داوري درباره روايي اخلاقي آن در نظام اخلاقي اسلامي، بسته به قرايت‌هاي مختلف از حسن و قبح ذاتي ـ عقلي، متفاوت خواهد بود.

Since years ago when Euthanasia was presented as an approach for decreasing patients’ pain and suffering, it faced to many legal and ethical challenges. A part from legal and jurisprudential debates, what is important for article authors is studying ethical permissible or impermissible, but as different ethical theories have different views to this issue, this article has attempted to study ethical aspects in deontology and Islamic ethics. The surveys indicate that passive voluntarily Euthanasia presented by Kant is different from suicide and its ethical permissible can be acceptable but the judgment about ethical permissible in Islamic system will be different and it depends to different expression that there are for inherent intellectual goodness and badness.