تحليل و تبيين حيثيت قوه و فعل در قابل و فاعل

قوه و فعل نحوه وجود است كه اين نحوه وجود صلاحيت آن را داردكه در تحليل عقلي دو معني از آن انتزاع شود: به اعتبار اينكه شي خودش خودش است فعليت و و از آن نظر كه مي تواند شي ديگر بشود بالقوه ناميده مي شود. قوه حالتي است كه موجود به واسطه آن آماده پذيرفتن مي شود. قبول به اشتراك لفظي به معني انفعال و اتصاف نيز به كار مي رود. قابليت به معناي اتصاف و فاعليت به معناي اقتضا نه تنها در يك ماهيت بلكه در وجود واحد نيز قابل جمع است، اما اختلاف حيثيات سبب عدم اجتماع خواهد شد، لذا حيثيت فعل و وجدان با حيثيت قوه و فقدان اجتماع نخواهد نمود. مقاله حاضر به تحليل و تبيين حيثيت قوه وفعل در قابل و فاعل مي پردازد.