درك پرستاران از اهميت رفتارهاي مراقبتي و عوامل تعيين كننده آن

NURSES’ PERCEPTION OF IMPORTANCE OF CARING BEHAVIORS AND ITS DETERMINANT FACTORS

پيش زمينه و هدف: در سراسر جهان اعتقاد بر اين است كه اصول نظري پرستاري بر پايه درك از مراقبت استوار است. هدف مطالعه حاضر بررسي درك پرستاران از رفتارهاي مراقبتي و عوامل تعيين كننده آن بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي 143 پرستار به عنوان نمونه شركت داشتند. نمونه‌ها با روش نمونه گيري سهميه‌اي از چهار بيمارستان آموزشي در شهر اروميه از آذر تا اسفند 1389 انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از دو پرسش‌نامه پايا و روايي CDI-25 و پژوهشگر ساخته DNCB-38 گردآوري شد. اعتبار ترجمه و ظاهري فرم فارسي پرسش‌نامه CDI-25 و اعتبار علمي DNCB-38 با نظر متخصصين فن تامين شد. پايايي هر دو پرسش‌نامه به روش آزمون مجدد و پايايي دروني با استفاده از روش آلفاي كرونباخ تعيين شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS 18، در سطح معني‌داري 05/0 > P و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي (تي تست، آناليز واريانس و رگرسيون) آناليز شدند. يافته‌ها: نمرات شركت كنندگان به مجموع آيتم‌هاي جسماني و رواني- اجتماعي اختلاف معني‌دار آماري نداشت. برخي از مشخصات جمعيت شناختي شركت كنندگان (سن، دانشگاه محل تحصيل، نوع استخدام و سابقه خدمت) با نمرات عوامل تعيين كننده رفتارهاي مراقبتي ارتباط آماري معني‌داري داشت. مهم‌ترين رفتارهاي مراقبتي از نظر پرستاران شامل «داشتن شايستگي و توانايي براي انجام پروسيجرهاي باليني»، «حفظ حريم خصوصي بيمار» و «شركت دادن بيمار در مراقبت از خود» و كم اهميت‌ترين رفتار مراقبتي را «مطلع كردن بستگان بيمار از وضعيت بيمارشان» ذكر كردند. مهم‌ترين عوامل تعيين كننده رفتارهاي مراقبتي «حجم كار»، «ميزان علاقه به حرفه پرستاري» «رضايت شغلي» بود، اما نتايج تست رگرسيون نشان داد كه فاكتور «شركت در دوره‌ها يا سمينارهاي آموزشي مرتبط پس از فارغ‌التحصيلي» تنها عامل پيش بين كننده رفتارهاي مراقبتي است. بحث و نتيجه گيري: علي‌رغم تاكيدي كه در رشته پرستاري وجود دارد، برخي از جنبه‌هاي مهم جسماني- تكنيكي مراقبت (نظير كمك در فعاليت‌هاي روزمره) و رواني- اجتماعي مراقبت (نظير گوش كردن به بيمار يا نشستن با وي) مورد غفلت است. با توجه به تاثيرگذاري واضح دوره‌ها يا سمينارهاي آموزشي بر رفتارهاي مراقبتي پيشنهاد مي‌شود در آموزش‌هاي ضمن خدمت پرستاران آموزش رفتارهاي مراقبتي گنجانده شود. علاوه بر اين لازم است به گونه‌اي در آموزش‌هاي ضمن خدمت تجديد نظر شود كه امكان تصحيح برداشت‌هاي نادرست از مفهوم مراقبت در پرستاري فراهم شود. نكته حايز اهميت ديگر انديشيدن تمهيداتي براي جذب دانشجويان علاقمند به رشته پرستاري است. كليدواژه‌ها: رفتارهاي مراقبتي، درك پرستاران، عوامل تعيين كننده

Abstract Background & Aims: It is recognized globally that the theoretical foundations of nursing are based on an understanding of caring. The purpose of this study was to investigate nurses’ perceptions of caring behaviors and determinant factors. Materials & Methods: This descriptive-comparative study included 143 nurses. The participants were selected based on Quota sampling approach from four educational hospitals, Dec. 2010-Mar. 2011. Data were gathered using two valid and reliable questionnaires, CDI-25, DNCB-38. Translation accuracy and face validity of the Persian form of the CDI-25 and DNCB-38 were assured using expert panel review. Reliability of the tools determined using test-retest and Cronbachʹs alpha. The statistical analysis was performed using SPSS V. 18.0. The data were analyzed using descriptive statistics, t- test, ANOVA, and Chi square. A p-value of less than .05 was considered statistically significant. Result: There were no significant differences between overall scores of the psychosocial or technical items of caring. There were statistically significance correlation between some demographic traits of nurses (age, job experience, university of graduation, recruitment status) and their scores to DNCB sub-items. Three most important reported caring behaviors were: being technically competent with a clinical procedure, providing privacy for a patient, and involving a patient with his or her care. The least important reported caring behavior was keeping relatives informed about a patient. Three most important determinants of caring behavior were workload, interest in nursing profession, and job satisfaction, but the only predictor of caring behaviors was participation in educational course about ‘caring’ after graduation. Conclusion: Findings showed that despite the emphasis in nursing profession, some important technical (e.g. assisting a patient with an activity of living) and psychological aspects of caring (e.g. listening to a patient or Sitting with a patient) might be neglected. We suggest revision in in-service education of the occupied nurses in order to improve quality of care and correction of misconceptions about caring in nursing. Furthermore, we suggest changing student selection process to the nursing course so that more interested students will select nursing profession. Keywords: Caring behaviors, Nurses’ perception, Determinant factors