رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي همكاران و زيردستان با نحوه ارزيابي آنان از عملكرد سرپرستان و مديران

The Relationship of Personality Traits of Colleagues and Subordinates with the Quality of Performance Appraisal of Supervisors and Managers

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي همكاران و زيردستان با نحوه ارزيابي آنان از عملكرد سرپرستان و مديران بود. روش پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري همه كاركنان شركت ذوب آهن اصفهان بودند كه با توجه به مدل بازخورد 360 درجه، 82 نفر از آنان (18 نفر مدير و سرپرست، 29 نفر از همكاران و 35 نفر از زيردستان آنان) به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي سنجش شامل پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصيت (كاستا و مك‌كري، 1992) و پرسشنامه ارزيابي عملكرد (نوري و همكاران، 1385) بود. داده‌ها‌ از طريق محاسبه ضريب همبستگي و با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه بين نمره كل ارزيابي عملكرد با ويژگي شخصيتي روان‌رنجوري در همكاران رابطه مثبت معنا‌دار (05/0?P) و در زيردستان رابطه منفي معنا‌دار (01/0?P) وجود دارد.

The purpose of this study was to investigate how colleagues and subordinatesʹ personality affect supervisor and managerʹs appraisal. The method of research was correlation and the statistical population included all of the personnel of Esfahan Steel Company. Considering 360-degree feedback model, 82 employees were selected randomly as follows: 18 managers and supervisor, 29 colleagues and 35 subordinates. Assessment instruments consisted of the Five Big Personality Questionnaire (Costa & McCrae, 1992) and Performance Appraisal Questionnaire (Nouri et al, 1385). The data was analyzed by Pearson`s correlation coefficient using SPSS16 software. The results showed that there was meaningful positive relationship between total score of performance appraisal and neuroticism of colleagues (P?0/05), and also there was a meaningful negative relationship between total score of performance appraisal and neuroticism of subordinates (P?0/01).