مباني فقهي و اخلاقي در مبارزه پليس زن با مواد مخدر و روان‌گردان

Jurisprudential fundamentals in war on narcotics and its moral fundamentals

مواد مخدر در نيم قرن اخير، به علت تنوع و گستردگي اعتياد و آثار سوي و زيان‌آور اجتماعي، خصوصياتي پيدا كرده است كه مي‌توان آن را يكي از موضوعات مستحدثه به حساب آورد و فروع فقهي بسياري در باب حدود، تعزيرات، مكاسب محرمه، اطعمه و اشربه براي آن فرض نمود. بي‌توجهي به مباني فقهي و اخلاقي در ساماندهي روابط اجتماعي علاوه بر جلوه‌ها و ابعاد منفي آشكار آن، ابعاد آسيب‌زاي پنهاني نيز دارد كه شايد به مراتب خطرناكتر باشد. در اين مقاله سعي شده به طور مختصر به روش تفصيلي ضمن بررسي ادله مباني فقهي مربوط به مواد مخدر و مباني اخلاقي آن به نقش پليس زن در مبارزه با مواد مخدر بپردازد. به نظر مي‌رسد قواعد عمومي فقه و عمومات و اطلاقات كتاب و سنت بيانگر حرمت استعمال مواد مخدر مي‌باشد و زنان پليس مي‌توانند در هنگام ارايه خدمات در چهارچوب مباني اخلاقي مردم‌دارانه همراه با محبت و رعايت موازين و احكام اسلامي در برخورد با متهمين آرامش و اطمينان را در جامعه بانوان به‌ويژه خانواده‌ها ايجاد نمايد.