شناسايي سويه‌هايO157:H7 مولد شيگا توكسين اشريشيا كلي (STEC) جدا شده از نمونه‌هاي مدفوع وادرار بيماران به روشMultiplex PCR

Detection of Shiga toxin-producing strains of Escherichia coli (O157:H7) isolated from of urinary and stool specimens by Multiplex-PCR

نتيجه گيري: اگر چه ظاهراّ شيوع عفونت با سويه‌هاي STEC درايران بالا نيست؛ اما به دليل بروز عوارض وخيمي چون HUS و كوليت هموراژيك از يك سو وعدم شناسايي اين سويه‌ها با روش هاي مرسوم در آزمايشگاه‌هاي كشور از سوي ديگر، بكارگيري روشهاي مولكولي به منظور شناسايي موارد مشكوك،حداقل در مراكز طبي كودكان، ضروري به نظر مي‌رسد. مواد و روش ها: در اين مطالعه كه يك پژوهش بنيادي-كاربردي است، از بين 500 نمونه‌هاي جمع آوري شده 100 نمونه كه با تستهاي فيزيولوژيك بيشترين امكان وجود انواع O157 درآنها وجود داشت، انتخاب شد وپس از استخراج DNA از كلني هاي E.coliحاصل از كشت،واكنش Multiplex PCR براي ژنهاي stx2 وstx1 انجام گرفت و محصول آن بر روي ژل آگارز الكتروفورز گرديد و پس از رنگ آميزي با اتيديوم برومايد مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: در بين 100 سويه جدا شده (مشكوك بهSTEC) تنها 3 مورد (3 درصد كل نمونه‌ها) از نظر ژنstx مثبت بودند كه هر سه مورد مربوط به سويه‌هاي stx2 بود. دو مورد آن مربوط به نمونه مدفوع ويك مورد مربوط به نمونه ادرار بود. مقدمه: عفونت با سويه‌هاي مولد شيگا توكسين اشريشياكلي(STEC) علاوه بر ايجاد اسهال با عوارض وخيم ومرگ آوري چون سندروم اورمي‌همو ليتيك(HUS) همراه است. اين در حالي است كه روشهاي تشخيصي اين باكتريها مشكل بوده و اطلاع دقيقي از ميزان بروز بيماري در ايران نيست.اين مطالعه با هدف بررسي سويه‌هاي مولد شيگا توكسين اشريشيا كلي جدا شده از نمونه‌هاي ادرار و مدفوع به روش PCR در مبتلايان، انجام گرفت.

Background: Infection of shiga toxin-producing Strains of Escherichia coli has some other dangerous and deadly effects such as hemolytic uremic syndrome (HUS) in addition to diarrhea. Its diagnosis is difficult and there is no information on Itʹs incidence in Iran. The goal of this study is to evaluate and detect shiga toxinproducing strains of E. coli isolated from urinary and stool specimens by multiplex- PCR method. Materials and Methods: One hundred samples out of 500 collected samples were screened. The selected samples have more chance of heaving different kinds of O157. After DNA extraction from the isolated strains, the multiplex PCR reaction for both stx1 and stx2 genes performed and consequently amplicons were examined by agarose gel electrophoresis. Samples were analyzed after painting by ethidium bromide. Findings: Only 3 cases (3%) of the studied sample were positive for the presence of STEC. All three cases were related to stx2. Two of them were related from feces samples and one of them was isolated from the urine samples. Conclusion: Although it seems that the incidence and prevalence of gastrointestinal infections by STEC are low in Iran, But because of the serious complications of the STEC infection such as HUS and HC and failure of detection of these strains by routine methods; it is necessary to use molecular and serological diagnostic methods, especially in childhood clinics for recognizing doubtful cases.