برآورد تبخير و تعرق واقعي با استفاده از تصاوير ماهواره اي در منطقه مشهد

برآورد تبخير و تعرق در مواردي از قبيل برنامه ريزي آبياري، توازن هيدرولوژيكي، طراحي و مديريت سيستم هاي آبياري و پيش بيني ميزان عملكرد محصول ضروري است. بنابراين محققين بسياري تلاش كرده اند تا مقادير تبخير و تعرق را در مقياس هاي مختلف زماني و مكاني به دست آورند. سنجش از دور از جمله تكنيك هاي جديدي است كه مي تواند بدين منظور استفاده شود. از اين رو در اين تحقيق سعي شده است تا توزيع مكاني تبخير و تعرق واقعي روزانه در زير حوضه آبريز مشهد با استفاده از تصاوير سنجنده موديس در روزهاي 14 خرداد، 10 تير و 4 مرداد سال 1388 و به كارگيري الگوريتم توازن انرژي سطح خشكي (سبال) با احتساب اثرات توپوگرافي به دست آيد. نتايج نشان داد كه تصاوير سنجنده موديس و الگوريتم سبال قادر هستند مقدار تبخير و تعرق واقعي را در مقياس روزانه در زير حوضه آبريز مشهد به خوبي برآورد نمايند. براساس نتايج به دست آمده، نواحي با پوشش گياهي متراكم و دماي پايين داراي مقادير بالاي تبخير و تعرق بوده و مناطق داراي دماي بالا و پوشش گياهي پراكنده و كم از مقدار تبخير وتعرق كمي برخوردارند.

Evapotranspiration (ET) determination is a key factor for irrigation scheduling, water balance, irrigation system design and management and crop yields simulation. Therefore many scientists have tried to estimate evapotranspiration in different spatial and temporal scales. Remote sensing is a one of new technique in estimation of ET in regional scales. So, in this study it’s tried to estimate spatial distribution daily actual ET for Mashhad’s sub basin using MODIS image data related to 4th June, 1st July and 26th July 2009 and surface energy balance algorithm for land (SEBAL) taking into account topographic effects. The results showed that MODIS image data and SEBAL method were able to estimate actual daily ET in Mashhad sub-basin properly. Based on the results, areas which had dense vegetation and low temperatures had high ET rates, while in areas with sparse vegetation and high temperatures the ET rate was low.