بررسي اثربخشي برنامه ارتقا كيفيت زندگي زوجين بر رضايتمندي زناشويي و سلامت روان

The Efficacy of Life-Enhancement Program on Mental Health and Marital Satisfaction

افزايش ميزان نارضايتي در ازدواج‌ها و اثرات سو آن بر سلامت جسم و روان همسران و فرزندان، ضرورت انجام بهسازي در تعاملات زناشويي و تدوين برنامه‌هاي گوناگون غني سازي را بيش از پيش مطرح ساخته است. پژوهش حاضر نيز در راستاي پرداختن به اين ضرورت، از شيوه آموزشي گاتمن كه تحقيقات طولي مفصلي بر روي عوامل موثر بر دوام و تقويت روابط زناشويي انجام داده است، استفاده نموده است تا تاثير برنامه آموزشي ارتقا كيفيت زندگي زوجين بر افزايش رضايتمندي زناشويي و سلامت روان را نشان دهد. بدين منظور 16 زوج به روش نمونه گيري در دسترس در دو گروه آزمايش و گواه جاي گرفتند. شركت كنندگان به سه آزمون انريچ، داس و سلامت روان عمومي در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري پاسخ دادند. بررسي نتايج با استفاده از آزمون t و تحليل كواريانس، حاكي از آن بود كه برنامه آموزشي استفاده شده، باعث افزايش رضايتمندي زناشويي و نيز سلامت روان در گروه آزمايش شده و اين تغييرات در طول يك ماه پيگيري حفظ شده است.

The negative consequences of unsuccessful marriages necessitates improvements in the attitudes and skills that are related to martial relationships. The present research examined the effectiveness of Gottman approach on stabilizing and enhancement of couplesʹ relationships. 16 couples with marital problems were randomly assigned to a control or an experimental group. The measures were Enrichʹs Marital Satisfaction Scale, DOS, and General Mental Health Questionnaire. The data analyses conducted included t-test and Repeated Measures of Covariance. Results showed that, at pre-test, the groups differed from one another on none of the measures. At post-test, only participants in the experimental group showed significant increases in all indices of mental health and in their marital satisfaction. In addition, the observed positive changes lasted in the experimental group after a 30-day follow up study.