ايجاد ايسكمي موضعي مغز با كمك ثبت مداوم جريان خون موضعي مغز با جريان سنج ليزري در موش صحرايي

Background & objectives: Ischemic stroke is the third leading cause of death and disability in most of the human societies. There is no effective treatment due to complexity of the pathophysiological

زمينه و هدف: سكته مغزي سومين عامل مرگ و معلوليت در بسياري از جوامع انساني است. به جهت پيچيدگي عوامل پاتوفيزيوژلوژيك دخيل در ايجاد ضايعه ايسكميك مغزي هنوز درمان موثري براي آن پيدا نشده است. امروزه مطالعات وسيعي با استفاده از مدل هاي آزمايشگاهي حيواني جهت شناسايي عوامل موثر در ايجاد ضايعه ايسكميك مغزي و معرفي روش هاي درماني نوين صورت مي گيرد. در اين مطالعه تلاش شده است تا الگوي مناسب، تكرارپذير و موفقي از مدل تحقيقاتي ايجاد سكته مغزي در موش صحرايي معرفي گردد تا ضمن افزايش ميزان موفقيت تكنيك، ميزان مرگ و مير حيوانات مورد مطالعه را نيز كاهش دهد. روش كار: در اين تحقيق 32 سر موش صحرايي نر از نژاد Sprague – Dawley در چهار گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. حيوانات با تزريق داخل صفاقي كلرال هيدرات (mg/kg 400) بيهوش شدند. ايسكمي موضعي مغز با استفاده از تكنيك انسداد شريان مياني مغز توسط نخ نايلون پوشيده از سليكون ايجاد شد. هدايت نخ در مسير عروقي با كمك ثبت مداوم جريان خون موضعي مغز صورت گرفت. 24 ساعت پس از ايسكمي حيوانات از نظر اختلالات حركتي نورولوژيك با استفاده از آزمون ويژه اي مورد ارزيابي قرار گرفتند. جهت تعيين حجم ضايعه مغزي 6 برش از سطوح مختلف مغز تهيه شده و پس از رنگ آميزي با استفاده از سيستم آناليز تصويري ويژه اي مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي ارزيابي شدت ادم ايجاد شده از تعيين محتوي آب بافت مغز استفاده شد. يافته ها: در حيوانات گروه شاهد اختلال حركتي يا ضايعه مغزي مشاهده نشد. حيوانات گروه ايسكميك اختلالات حركتي شديدي نشان دادند (نمره آزمون نورولوژيك 5/0 ± 4). ميزان حجم ضايعه مغزي ايجاد شده در نيمكره چپ اين گروه 43 ± 402 ميلي متر مكعب بود كه 7/62% آن در نواحي قشري و 3/37% آن در مناطق زير قشري مغز مي باشد. بروز ايسكمي محتوي آب نيمكره چپ مغز در گروه ايسكميك را افزايش داد كه بطور معني داري از نيمكره سالم مغز در همين گروه و نيمكره هاي مغز گروه شاهد بيشتر بود (23/0± 84%، 05/0 > p ). ميزان موفقيت تكنيك در ايجاد ايسكمي 100% بود و مرگ و مير حيوانات مورد مطالعه در اثر عوارض تكنيك مشاهده نشد. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاضر نشان مي دهد كه كاربرد جريان سنج ليزري و ثبت مداوم جريان خون موضعي مغز نقش تعيين كننده اي در افزايش موفقيت تكنيك ايجاد ايسكمي مغزي و كاهش مرگ و مير در مدل تحقيقاتي موش صحرايي دارد. مدل حاضر با كمترين محدوديت ها و بالاترين ضريب موفقيت مي تواند الگوي مناسبي از مدل هاي تحقيقاتي آزمايشگاهي جهت مطالعه سكته مغزي در زمينه شناسايي عوامل سلولي و مولكولي دخيل در ايسكمي و ارزيابي كارآيي روش هاي درماني جديد باشد.

Background & objectives: Ischemic stroke is the third leading cause of death and disability in most of the human societies. There is no effective treatment due to complexity of the pathophysiological mechanisms. Today, more researches are designed to introduce involving factors and new treatment strategies in brain ischemia. The objective of this study is to introduce an experimental model of the focal cerebral ischemia in rat with increased success rate and low mortality rate. Methods: In this research 32 male rats (Sprague-Dawley) were studied as in four experimental groups. Animals were anesthetized with chloral hydrate (400mg/kg, ip). Focal cerebral ischemia was induced by intraluminal filament method. A silicon coated nylon filament was used for middle cerebral artery occlusion. Regional cerebral blood flow was monitored by laser Doppler flowmetery to guide the insertion of the filament into the vascular pathway. 24 hours after ischemia (90minutes), animals were assessed for neurological outcome, infarct volume and brain edema formation. A new and reformed neurological test was used for evaluation of neurological deficits. 2 - millimeter coronal sections were collected from 6 levels of the brain and stained, digitized and quantified by using an image analysis system. Ischemic brain edema formation was investigated by brain water content detection. Results: Induction of ischemia in ischemic group, seriously caused impairment of motor functions (neurological deficit score 4±0.5) While sham operated rats had no motor deficit and infarction. Mean total infarct volume of left (ischemic) hemisphere was 402±43 mm3 and 62.7 percent of infarction occurred in cortical regions of the brain. Induction of focal cerebral ischemia in the left (ischemic) hemisphere of the brain significantly increased water content (84±0.23 percent) compared to both hemispheres of sham group and right hemisphere of the same group. Success rate of ischemia induction was 100 percent and there was no mortality due to technical problems. Conclusion: Our findings indicate that continuous recording of regional cerebral blood flow using laser Doppler flowmeter had significant role in increasing success rate and lowering mortality rate in the present model of ischemic rat. This experimental model with high success rate and low limitation can be used for brain ischemia studies and evaluating new therapeutic strategies.