عنوان مقاله :
معنا شناسي مصدر مضاف و كاربرد آن در «تفسير الميزان»
عنوان فرعي :
The Semantics of Annexed Infinitive and Its Application in Al-Mizan Commentary
پديد آورندگان :
عشايري منفرد، محمد نويسنده پژوهشگر و مدرس ,
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1391 شماره 173
كليدواژه :
مصدر مضاف , تفسيرالميزان , علامه طباطبايي , عبدالقاهر جرجاني
چكيده فارسي :
مصدري كه به فاعلش اضافه شده باشد با گونههاي ديگر مصدر، از نظر معناشناختي يكسان نيست. اين نظريه را نخستين بار عبدالقاهر جرجاني (م 471ق) مطرح كرد؛ اما سكّاكي (م 626ق) ـ كه در بخش سوم كتاب مفتاحالعلوم ساختاربخشي به انديشههاي پراكنده عبدالقاهر جرجاني را بر عهده گرفته بود ـ از اين نظريه او در مفتاحالعلوم هيچ سخني به ميان نياورد. شايد همين امر موجب شد متاخرّان نيز، كه براي دسترسي به انديشههاي بلاغي پيشينيان به كتاب سكّاكي مراجعه ميكردند، با اين نظريه آشنا نشوند. امّا علّامه طباطبايي با اين نظريه عبدالقاهر جرجاني ناآشنا نبوده و در فهم آيات قرآن از آن بهره برده است.
اين مقاله ابتدا نظريه معناداري گونههاي كاربرد مصدر را ريشهيابي كرده، سپس با كاربردشناسي اين نظريه در تفسير الميزان تلاش كرده است تا كاربست آن را در اين كتاب نقد و بررسي كند.
چكيده لاتين :
In Arabic an infinitive annexed to its subject is semantically different from other types of infinitives. ʹAbdul Qahir Jurjani was the first scholar who proposed this theory. However, Sakkaki has not mention Jurjaniʹs theory in Miftah al-Uloom (Key to Sciences). This might be the reason why recent thinkers who refer to Sakkakiʹs book to have access to predecessorsʹ rhetorical thoughts know nothing of this theory. ʹAllamah Tabatabaii, however, was familiar with Jurjaniʹs theory and so he used it for understanding Quranic verses.
The present paper, first, traces the origin of the theory of significance of the usage of infinitive. Then, it tries to review and comment on the application of this theory in Al-Mizan Commentary by studying its application in this book.
چكيده عربي :
هناك نظريّهٌ تقول انّ المصدر الذي يُضاف الي فاعله يختلف من حيث المفهوم عن ساير انواع المصدر، واوّل من طرحها هو عبد القاهر الجرجاني. ولكنّ السكّاكي لم يتطرّق اليها في كتابه (مفتاح العلوم)، وهذا الامر ربّما كان سبباً ايضاً لعدم معرفه العلما المتاخّرين بها، اذ انّهم كانوا يراجعون كتاب السكّاكي بغيه معرفه الآرا البلاغيّه. ولكنّ العلامه الطباطبايي كان مطّلعاً علي هذه النظريّه واعتمد عليها في فهم معاني القرآن الكريم.
ويقوم الباحث في هذه المقاله اوّلاً بدراسه وتحليل استعمال مختلف انواع المصدر، ثمّ يتطرّق الي موارد واساليب استعمالها في تفسير الميزان، ويتناول هذا الكتاب من هذه الزاويه بالنقد والتحليل.
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 173 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان