اصل سنخيّت از ديدگاه فخر رازي و خواجه طوسي

Similarity Principle from the Viewpoint of Fakhr Razi and Khaje Nasir Tusi

فخر رازي سنخيّت ميان خداي متعال و مخلوقات را به دليل اشتراك ميان واجب-الوجود و ممكن الوجود و محدود شدن قدرت الهي انكار مي‌كند و آن را با مقام تنزيه خداي متعال در تعارض مي داند؛ ولي خواجه طوسي در آثار فلسفي خود، به دفاع از قاعده «الواحد» بر مبناي اصل سنخيّت پرداخته و اعتقاد به اصل سنخيّت، به خوبي از عبارات وي برداشت مي شود. اما او در نگاه عرفاني خود، به گونه ديگري درباره قاعده «الواحد» سخن مي گويد و معتقد است تبيين كثرت هاي جهان و ارتباط آن ها با خداي متعال و پرسش از سنخيّت ميان آن ها، فرع بر صدور حقيقي كثرت ها از خداوند است؛ و در اين باره، هر كسي از ظنّ خود آن مي گويد كه شايسته خود اوست، نه شايسته خداي متعال

Fakhr Razi denies authenticity between God Almighty and the creatures because of the subscription between God and creatures may limit the divine power and It is incompatible with the transcendence of God Almighty, but khaje Tusi in his philosophical Works, based on similarity principle has defend the rule "Alwahid" And belief in the principle of similarity from His words will be taken. On the mystical view he has another Sight about that rule. He believes that the Explanation of multiplicity of the universe and Their relationship with God Almighty and Question of similarity among them, Interest on the principle that multiplicity really comes from God and here anyone says their own suspicions of what his own good, not worthy of God Almighty.