قابليت بيمارستان‌هاي تخصصي دانشگاه علوم پزشكي ايران در زمينه‌ي استقرار مشاوره‌ي پزشكي از راه دور

The Ability of Specialized Hospitals of Iran University of Medical Sciences in Establishing Remote Medical Advice

مقدمه: امروزه ميزان دسترسي به خدمات بهداشتي درماني به عنوان شاخص عمده‌ي سلامت جامعه قلمداد مي‌شود. مشاوره‌ي پزشكي از راه دور به استفاده از تجهيزات ارتباطي جهت ارتباط بين پزشكان و بيماران اطلاق مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، بررسي آمادگي بيمارستان‌هاي تخصصي دانشگاه علوم پزشكي ايران از لحاظ آگاهي مديران، آمادگي نيروي انساني، تجهيزات ارتباطي و فرايندهاي لازم جهت پياده‌سازي شبكه‌ي مشاوره‌ي پزشكي از راه دور بود. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- مقطعي و جامعه‌ي پژوهش شامل واحدهاي مديريت بيمارستان، واحد فن‌آوري اطلاعات، مدير پرستاري و سرپرستان بود. نمونه‌ي مورد مطالعه شامل 106 نفر از مديران ارشد و مياني بيمارستان‌هاي مورد مطالعه بود. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه‌ي دو قسمتي آگاهي و استانداردهاي لازم براي اجراي مشاوره‌ي پزشكي از راه دور بود. روايي و پايايي پرسش‌نامه توسط پژوهشگر مورد ارزيابي قرار گرفت. داده‌ها ازطريق نرم‌افزار آماري SPSS مورد تحليل قرارگرفت. يافته‌ها: از هشت بيمارستان مورد مطالعه، آگاهي مديران 4 بيمارستان بالاتر از ميانگين (29) و ساير بيمارستان‌ها كمتر از آن بود. از لحاظ استانداردها بيمارستان ‌هاشمي‌نژاد نسبت به ساير بيمارستان‌ها در شرايط بهتري بود. در مجموع بيمارستان ‌هاشمي‌نژاد و شهيد فهميده داراي امتياز بالاتر از ميانگين در مورد آگاهي مديران و استانداردهاي لازم بودند. نتيجه‌گيري: از بين هشت بيمارستان مورد مطالعه، تنها دو بيمارستان‌ هاشمي‌نژاد وشهيد فهميده، داراي آمادگي لازم براي اجراي شبكه‌ي مشاوره‌ي پزشكي از راه دور بودند. راه‌اندازي شبكه‌ي مشاوره‌ي پزشكي از راه دور، مي‌تواند دسترسي جامعه به خدمات بهداشتي درماني را افزايش دهد و منجر به كاهش هزينه‌هاي سلامت ‌شود، از اين‌رو پيشنهاد مي‌گردد بيمارستان‌ها جهت استقرار شبكه‌ي مشاوره‌ي پزشكي از راه دور، اقدامات لازم را انجام دهند. واژه‌‌هاي كليدي: مشاوره از راه دور؛ بيمارستان‌هاي تخصصي؛ خدمات بهداشتي

Introduction: The rate of access to health care is known as the main index of community health. Teleconsultation is defined as using comminuting equipments to connect physicians and patients. This study aimed to survey the readiness of specialized hospitals to implement teleconsultation, focusing on manpower readiness, as well as communicational equipments and procedures. Methods: The present descriptive cross-sectional study was carried out in 2010. Research population consisted of hospital management unit, information technology (IT) unit, matron, supervisors, etc. The research sample included 106 top and middle managers of the studied hospitals. Data was collected by a self-developed questionnaire that researcher. The validity and reliability of the questionnaire was determined by the researcher. Data was analyzed by SPSS. Results: Among the 8 studied hospitals, 4 cases scored more than average (29). Hasheminezhad Hospital was in the best condition than the other hospitals in the study. In addition, Hasheminezhad and Shahid Fahmide Hospitals scored higher than average on awareness of managers and required standards. Conclusion: Implementation of teleconsultation could facilitate community accessibility to health services. It would also lead to a considerable reduction in health expenditures. Therefore, hospitals are suggested to do the necessary interventions for establishing teleconsultation network. Keywords: Remote Consultation; Hospitals, Special; Health Services.