بررسي مزيت نسبي ايران در توليد زعفران

Iranʹʹs Comparative Advantage in Production of Saffron

زعفران به عنوان طلاي سرخ ايران با ارزش‌ترين محصول كشاورزي و گران‌ترين ادويه جهان در تاريخ صادرات كشورمان همواره از جايگاه خاصي برخوردار بوده و پس از پسته مهمژ ترين محصول صادراتي غيرنفتي كشور مي باشد. لذا در اين مقاله سعي شده است با استفاده از روش ماتريس تحليل سياست 3 (PAM)، ضمن بررسي شاخص هاي حمايتي، مزيت نسبي ايران در توليد زعفران و نيز توان رقابت آن در بازارهاي جهاني در سال 1387 مورد بررسي قرار گيرد. نتايج حاصل از محاسبه شاخص مزيت نسبي (هزينه منابع داخلي و شاخص مزيت نسبي بر اساس هزينه واحد) نشان داد كه ايران در توليد زعفران از مزيت نسبي بالايي برخوردار است. همچنين مشخص شد كه در سال مذكور بر نهاده هاي توليد، يارانه، بر محصول توليدكنندگان ماليات و در مجموع بر ارزش افزوده توليد زعفران ماليات غير مستقيم وضع شده است. همچنين با محاسبه شاخص هاي توان رقابت داخلي و صادراتي به بررسي توان رقابت زعفران در بازارهاي بين المللي پرداخته شد؛ كه نتايج نشان داد اين محصول در سال 1387 در بازارهاي جهاني داراي توان رقابتي بوده است.

Saffron as Iranʹs red gold is the most valuable agricultural products and the most expensive spice in the world, and plays an important role in countryʹs export and after pistachio, is the most important nonoil export product. In this paper, we investigate protection indexes, comparative advantages in production and competitiveness of Iranʹs saffron in the world’s markets applying PAM method on 2008 data.The counting of DRC and UCS shows that Iran has a high comparative advantage in saffron production. results imply that subsidy excise on the production factors, tax impose on the product and in general, excise a indirect tax on the saffron production value added. Also counting UCd and UCx indexes show that saffron has competitiveness in 2008.