مطالبات نوين اجتماعي و ظرفيت سازي در امنيت داخلي كشورهاي در حال توسعه

New social desires and capacitating in internal security

اين مقاله اختصاص دارد به بررسي نقش، ضريب نفوذ و تاثير مطالبات اجتماعي نوين در كشورهاي در حال توسعه بر امنيت داخلي اين كشورها و همچنين تلاش دارد تا با هدف كشف ارتباط ميان اين دو متغير از طريق جمع آوري كتابخانه اي و بررسي ميداني، نتايج حاصله از تحقيق را در قالب استفاده از آمار خي دو در نمونه آماري خود به آزمون بگذارد. بر اساس نتايج حاصل از پرسش و بررسي از خبرگان و صاحب نظران، اين گونه برآمده است كه كشورهاي در حال توسعه در درك نيازهاي نوين اجتماعي بايستي ظرفيت امنيتي خود را افزايش بخشيده و آن را به سوي سياست ها و ادراك شقوق قدرت نرم در جوامع خود گرايش بيشتري دهند تا بتوانند مطالبات اجتماعي نوين در حوزه خودي و يا غير خودي هدايت شده از سوي قدرت هاي بيگانه و استعمارگرا را از يكديگر تفكيك نموده و در راستاي افزايش امنيت داخلي كشور آنان را بر تابيده و در قالب تهديد نرم مورد مقايسه قرار دهند.

This article tends to review the role, influence rate and effect of new social desires of developing countries on their internal security, and also by discovering the relationship between these two variables using library data collection and field survey, tries to check the research results by using chi square test in sample community. The results from questioning and reviewing the experts in this article shows that developing countries should increase new social needs understanding and enhance security capacity and direct it toward policies and new learning of soft power branches in their societies to be able to distinguish between domestic new social desires and foreign ones (conducted by stranger powers and colonizers) and to concentrate achieved national energy for increasing internal security and to confront the remained oppositions in soft threat form