بررسي تاثير عضويت در سازمان هاي مردم نهاد بر پايگاه اجتماعي- اقتصادي زنان سرپرست خانوار

On the Effect of Non- Governmental Organizations (NGO) on the Socio-economic Status of Women Heading Households

اين مقاله برگرفته از نتايج يك پژوهش تجربي در باب تاثير سازمان هاي مردم نهاد (NGO) با تاكيد بر فعاليت آنها در زمينه توانمندسازي زنان سرپرست خانوار در شهر تهران است. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تاثير عضويت در سازمان هاي مردم نهاد بر پايگاه اجتماعي- اقتصادي زنان سرپرست خانوار در شهر تهران است كه با بررسي تفاوت ميانگين دسترسي به منابع رفاهي، مهارت-هاي حرفه اي، حمايت اجتماعي، اعتماد اجتماعي، رضايت از زندگي، قدرت كنترل و تصميم گيري و نگرش نسبت به توانايي ها و شايستگي هاي خود، در بين دو گروه از زنان مورد سنجش قرار گرفت. روش پژوهش پيمايش واز ابزار پرسشنامه جهت جمع آوري اطلاعات استفاده گرديد. نمونه آماري 384 نفر محاسبه گرديده است كه از روش نمونه گيري خوشه اي يك مرحله اي انتخاب شده اند. نتايج بدست آمده از تجزيه و تحليل داده ها وآزمون فرضيات با استفاده از آزمون خي دو و آزمونu يا من ويتني نشان مي دهد كه: زنان عضو در سازمان هاي مردم نهاد بطور معناداري از پايگاه اجتماعي- اقتصادي بالاتر، دسترسي به امكانات رفاهي بيشتر، رضايت از زندگي بيشتر و بهبود نگرش نسبت به توانايي ها و شايستگي-هاي خود برخوردار بوده اند در مقابل، در ابعاد ديگري نظير مهارت هاي حرفه اي، حمايت اجتماعي، اعتماداجتماعي، قدرت كنترل و تصميم گيري تفاوت معنادار آماري بين دو گروه از زنان وجود نداشت.

This paper is based on an experimental study exploring the effect of Non- Governmental Organizations (NGO) in empowering women heading households in Tehran. The main purpose of this research was to investigate the effect of NGO membership on the socio-economic status of women heading households in Tehran city through examining the mean differences of two groups of women’s access to welfare resources, professional skills, social support, social trust, life satisfaction, power of control and making decision, attitudes toward one’s abilities and merits. A use was made of a questionnaire in this survey study. A total of 384 respondents was sampled using cluster sampling method. Data were analyzed through utilizing Chi square and Mann-Whitney U test. The results revealed that women NGO members had a significantly higher socio-economic status, more access to welfare resources, more life satisfaction, and a better attitude toward their abilities and merits. However there were no other significant differences as regards professional skills, social support, social trust, life satisfaction, power of control and making decision between the study groups.