رابطه بين هوش معنوي و شادكامي و متغيرهاي دموگرافيك در پرستاران بيمارستان فاطمه الزهرا و بنت الهدي شهرستان بوشهر

The Relationship between Spiritual Intelligence and Happiness on the Nurse Staffs of the Fatemeh Zahra Hospital and Bentolhoda Institute of Boushehr City

زمينه: هوش معنوي به عنوان ظرفيت انسان براي پرسيدن سيوالات نهايي درباره معناي زندگي و تجربيات هم زمان و ارتباط يكپارچه بين ما و دنيايي كه در آن زندگي مي كنيم، تعريف شده است و ممكن است بكارگيري آن در زندگي افراد به شادكامي و بهزيستي بينجامد. هدف اين مطالعه بررسي رابطه بين هوش معنوي و شادكامي در پرستاران بيمارستان فاطمه الزهرا و بنت الهدي شهرستان بوشهر مي باشد. مواد و روش‌ها: اين يك مطالعه مقطعي توصيفي- تحليلي بود كه به طريق روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي، تعداد 125 عدد پرسشنامه در بين پرستاراني كه با بيماران ارتباط داشتند توزيع و اطلاعات به روش خودسنجي جمع آوري گرديد. پرسشنامه هاي مورد استفاده شامل؛ 1) پرسشنامه هوش معنوي ناصري، شادكامي اكسفورد و مشخصات دموگرافيك بودند. يافته‌ها: يافته هاي پژوهش نشان دادند كه بين سه متغير هوش معنوي و شادكامي يعني خودآگاهي متعالي (001/0P < ) و تجربيات معنوي (000/0P < ) و شكيبايي (002/0P < ) و همچنين با نمره كل هوش معنوي و شادكامي پرستاران (000/0P < ) رابطه معني دار خطي وجود داشت. از بين مشخصات دموگرافيك مثل سن، جنسيت، وضعيت تاهل، سال هاي خدمت در شغل پرستاري، نوع مدرك تحصيلي تنها بخش محل كار با مولفه سوم هوش معنوي (003/0P < ) و شادكامي (008/0P < ) رابطه اش معني داري بود. نتيجه گيري: ارتقاي هوش معنوي پرستاران به آنها كمك مي كند به شادكامي پايدارتري دست پيدا كرده و با داشتن يك روحيه شاد، در امر تامين سلامتي خود و بيماران شان كمك ببشتري نمايند.

Background: Spiritual intelligence defined as the capacity of human understanding for asking ultimate, questions about the meaning of life and relation between us and world we are living in it. It seems employing spiritual intelligence in the life will guide us to achieve happiness and wellbeing in the life. The goal of this survey is to investigate relation between of spiritual intelligence and happiness among nurses of two main hospitals, namely Fatemeh Zahra and Bentolhosa in Bousher. Methods: This is a cross-sectional descriptive and inferential designed study. A total of 125 hospital nurses, who were working in Boushehr, were recruited by convenience sampling. The questionnaires were completed by respondents themselves (self reporting). The questionnaires were combined from three parts. I) Spiritual intelligence questionnaire Naseris four-point Linker-type inventory that made in Allameh of university in Iran. II) Oxford happiness questionnaire. III) Demographic characteristics. Results: The findings showed there were significant relationship between spiritual intelligence variables, self-conscious transcendence (p < 0.001, r=0.288), spiritual experiences (p < 0.000, r=0.347), patience (p < 0.002, r=0.274), and happiness of nurses. But neither happiness nor spiritual intelligence shows any correlation with demographic characteristic such as age, sex, marital status, education, degree, years of nursing experience, but only the ward were the nurses performing their duties with spiritual intelligence and happiness has significant relationship. Conclusion: Promoting spiritual intelligence of the nurses can help them have more stable happiness.