برآورد تابع مصرف در شرايط عدم اطمينان در ايران (1338-1384)

An Estimation of Consumption Function under Uncertainty in Iran (1338-1384)

هدف اين مقاله بررسي تاثير شاخص‌هاي عدم اطمينان بر روي رفتارمصرفي خانوار در اقتصاد ايران طي سال‌هاي 1384-1338 مي‌باشد. براي اين منظور از شاخص‌هاي عدم اطمينان نرخ بيكاري، رشد انتظاري درآمد، قدر مطلق انحراف درآمد از ميانگين پنج سال گذشته آن و نسبت دارايي‌هاي نقدي و غير نقدي دوره قبل به درآمد قابل تصرف دوره فعلي استفاده گرديده است. علاوه بر اين از اطلاعات سري‌هاي زماني سال‌هاي 1384-1338 و الگوهاي اقتصادسنجي كه درآن مصرف به عنوان متغير وابسته استفاده شده، شاخص‌هاي عدم اطمينان همراه با سايرمتغيرهاي رايج در نظريات مصرف به عنوان متغيرهاي مستقل، در نظر گرفته شده است. همچنين به منظور رفع مشكلات هم خطي بين متغيرهاي مستقل تلاش شده كه شاخص مناسبي براي اندازه‌گيري عدم اطمينان معرفي شود. يافته‌ها و نتايج مقاله پس از بررسي موضوع هم انباشتگي بين متغيرها در بلند مدت نشان مي‌دهد كه مطابق انتظار شاخص‌هاي عدم اطمينان تاثير منفي بر رفتار مصرفي خانوارها در اقتصاد ايران دارد. با توجه به نتايج فوق پيشنهاد شده است تا دولت از طريق بهبود عملكرد سياست‌هاي مالي و درنتيجه متغيرهاي اقتصاد كلان اثرات ناشي از عدم اطمينان را كاهش دهد.

The purpose of the present paper is to investigate the impact of uncertainty indexes on household consumption behavior in the economy of Iran during 1338 -1384. To do so, the uncertainty indexes such as, unemployment rate, expected income growth, the absolute value of income deviation from it’s mean of the last 5 years, and the ratio of the previous year liquid and nonliquid asset to current disposable income have been used. In addition, we have used the time- series data for the period 1338 - 1384 and econometric models in which consumption as a depended variable and uncertainty indexes as well as other variables based on consumption theories as independed variables. Also, in order to overcome multicollinearity problem between independed variables we have tried to use an appropriate index to measure uncertainty. The results and findings of the present paper after using cointegration of variables in long run show as expected that there is a negative relationship between uncertainty and household consumption in Iran for the period under consideration. Based on above conclusion, it is suggested that government to improve the performance of fiscal policies and therefore, the macroeconomic variables in order to alleviate the impacts of uncertainty.