بررسي عوامل موثر بر بهره‌وري كل عوامل توليد در صنايع معدني ايران

Review of the Factors Affecting on the Productivity of Total Factor Productivity in the Iranian Mining Industries

در اين مقاله ضمن مروري بر مباني نظري مدل‌هاي رشد درونزا؛ اثرگذاري سرمايه انساني، تحقيق و توسعه، فناوري اطلاعات و ارتباطات و صادرات بر رشد اقتصادي و بهره‌وري كل عوامل توليد و با بهره‌گيري از مطالعات تجربي صورت گرفته در اين خصوص، در سه بخش توليد محصولات اوليه آهن و فولاد، توليد محصولات اساسي آلومينيومي و توليد محصولات اساسي مسي در دوره (1385-1373) ضمن برآورد موجودي سرمايه فيزيكي، اقدام به برآورد تابع توليد و محاسبه رشد بهره‌وري كل عوامل توليد گرديد. ملاحظه گرديد كشش سرمايه فيزيكي بيشترين مقدار كشش نهاده توليد را داشته و كشش هزينه تحقيق و توسعه و فناوري اطلاعات و ارتباطات بسيار كوچك بوده و كشش صادرات و سرمايه انساني معني‌دار نمي‌باشد. نرخ رشد بهره‌وري كل عوامل توليد در هر سه بخش مورد مطالعه روندي مشابه داشته و در چهار سال 75، 79، 83 و 85 داراي رشدي مثبت و در بقيه سال‌ها منفي مي‌باشد.

In this article while reviewing on the theoretical principals of endogenous growth models, the impact of human capital, research and development (R&D), information and communication technology (ICT) and export on economic growth, and total factor productivity (TFP) are studied. In this regard, the three sectors of production for steel, aluminum and copper in the period of 1373-1385 has been reviewed and while making an estimation of physical capital, effort has been made to estimate the production function and calculation of the total factor productivity(TFP). It is noted that the elasticity of physical capital is the greatest factor and the elasticity of R& D and ICT is the smallest. The elasticity of export and human capital is insignificant. The growth rate of total factor productivity (TFP) of the three studied sectors follows a similar trend. The trend is positive for the years 1375, 1379, 1383 and 1385 and negative for the remaining years.