بررسي توزيع درآمد در ايران با رويكرد ناپارامتريك (1383-1348)

Income Distribution in Iran:A non-Parametric Approach

در اين تحقيق براي سنجش درجه نابرابري توزيع درآمد در ايران از رويكرد ناپارامتريك و از شاخص‌هاي نابرابري ضريب جيني (GINI)، شاخص تايل (T)، شاخص نابرابري هرفيندال (HHI) و شاخص شانن (E) استفاده شده است. مطالعات بانك جهاني (2005) نشان مي‌دهد كه دانمارك، ژاپن، سويد، بلژيك، چك و نروژ به عنوان كاراترين نظام توزيع درآمد در جهان شناخته مي‌شوند. همچنين بر مبناي رتبه‌بندي صورت گرفته توسط بانك جهاني مشاهده مي‌شود كه ايران از نظر امتياز به عنوان شصت و سومين كشور از نظر كارايي سيستم توزيع درآمد شناخته مي‌شود كه در مقايسه با كشورهايي مانند دانمارك، سويد، نروژ و… جايگاه نامناسبي است. همچنين نتايج اين تحقيق بيانگر آن است كه از سال 1361 گرچه ضريب جيني(GINI) داراي نوساناتي ميباشد ولي در مجموع اين شاخص داراي روند كاهشي بوده است به گونه‌اي كه از 546/0 در سال 1361 به 392/0 در سال 1383 كاهش يافته است؛ شاخص تايل (T) نيز مويد چنين روندي است. از سال 1363 شاخص هرفيندال (HHI) تقريباً ثابت بوده و شاخص شانن (E) در حال افزايش بوده، در شرايطي كه كوواريانس ضريب جيني (GINI) و شانن (E) منفي بوده است؛ لذا با توجه به اصول اين سه شاخص مي‌توان نتيجه گرفت سهم درآمدي دهك‌هاي پايين افزايش يافته است.

In this research, income distribution was studied in Iran with a non-parametric approach and using some inequality indexes. The result of the research reveals that Denmark, Sweden, Belgium and Norway have the best system of income distribution in the world. In accordance with the ranking that was released by World Bank in 2005, income distribution in Iran is in 63th position and less efficient compare to Denmark, Sweden, and Norway. Although it has fluctuated since 1982, Gini Coefficient has a downside trend and decreases from 0.55 in 1982 to 0.39 in 2004. Likewise, Theil index shows the same trend. Since 1982, Herfindhal index has remained steady, and Shannon index has decreased, while the covariance between Gini Coefficient and Shannon index is negative. Therefore, it can be concluded that the income share for low incomes has increased.