تبيين بلاي منابع طبيعي با تاكيد بر نقش سرمايه انساني

The Investigation of Natural Resource Curse with Emphasis on the Role of Human Capital

نتايج اكثر مطالعات تجربي بيانگر رابطه معكوس وفور منابع طبيعي با رشد اقتصادي است، به طوري كه كشورهاي صاحب منابع طبيعي غني داراي رشد اقتصادي پايين‌تري هستند. وفور منابع طبيعي از كانال‌ها و مجاري مختلفي، رشد اقتصادي را تحت تاثير مي‌گذارد كه سرمايه انساني يكي از مهم‌ترين كانال‌هاي تاثيرگذاري وفور منابع طبيعي بر رشد اقتصادي به شمار مي‌رود. هدف اين مطالعه بررسي رابطه وفور منابع طبيعي با رشد اقتصادي و نقش سرمايه انساني در اين ارتباط است. در اين پژوهش با استفاده از ادبيات موضوعي مدل رشد بين‌كشوري، نقش سرمايه انساني در رابطه وفور منابع طبيعي با رشد اقتصادي در دو گروه كشورهاي صادركننده عمده نفت خام (گروه الف: اقتصادهاي نفتي) و ديگر كشورهاي صادركننده نفت خام (گروه ب: اقتصادهاي غير نفتي) طي دوره (2004-1970) تجزيه و تحليل شده است. براي تخمين مدل از روش اقتصادسنجي داده هاي تابلويي استفاده شده است كه در آن دوره زماني به صورت هفت دوره زماني پنج ساله در نظر گرفته شده است، با توجه به عدم انتشار داده‌هاي مورد نياز دوره پنج ساله اخير منتهي به سال 2009 به ناچار دوره زماني تحقيق به (2004-1970) محدود شده است. نتايج تجربي تحقيق دلالت بر اين دارد كه وفور منابع طبيعي تاثير منفي بر رشد اقتصادي هر دو گروه از كشورهاي مورد بررسي داشته است، در حالي كه تاثير سرمايه انساني بر رشد اقتصادي كشورهاي گروه الف (اقتصادهاي نفتي) منفي و براي گروه ب (اقتصادهاي غير نفتي) مثبت بوده است. همچنين نتايج حاصل از تخمين مدل نشان مي‌دهد كه در كشورهاي گروه الف، وفور منابع طبيعي از كانال سرمايه انساني نيز باعث كندي رشد اقتصادي مي‌شود، در حالي كه در كشورهاي گروه ب، عكس اين حالت اتفاق مي‌افتد و وفور منابع طبيعي از كانال سرمايه انساني بخشي از اثرگذاري منفي وفور منابع طبيعي بر رشد اقتصادي را جبران و خنثي مي‌كند.

Some empirical studies show a reverse relationship between natural resource abundance and economic growth. Natural resource abundance affects economic growth through different transmission channels so that the human capital is the most important one. The main purpose of this research is to investigate the relationship between natural resource abundance and economic growth with emphasis on the role of human capital in this relationship. We analyze this relationship in two groups of petroleum exporting countries: A) Major petroleum exporters B) Other petroleum exporters by cross country economic growth during 1970-2004. The panel data approach is used to estimate econometrics model. Also, the required data is divided to seven parts as five years. In this article the study period is limited to 1970-2004, since the required data for the last five years period of 2005-2009 has not published, yet. Findings show that natural resource abundant inversely related with economic growth, while human capital have a negative effect on group A’s economic growth and positive effect on group B’s economic growth. In addition, we extend the usual specifications for economic growth regressions by incorporating an interaction term between human capital and natural resources, showing that low levels of human capital may not outweigh the negative effects of the natural resource abundance on group A’s growth, but the high levels of human capital may offset the negative effects of the natural resource abundance on group B’s growth.