بررسي و نقد ديالكتيك تعالي و حلول از ديدگاه مولانا و مايستر اكهارت

A critical study of the transcendence and immanence dialectic from Mowlanaʹʹs and Meister Eckhartʹʹs viewpoints

در سنت اديان ابراهيمي، آثار عارفان را با رويكردهاي الهياتي گوناگون مي توان بررسي كرد. يكي از مهم ترين و پرونق ترين رويكردهاي الهياتي در الهيات جديد، رويكرد سلبي است. در مقاله حاضر، به يكي از اين درون مايه هاي اصلي الهيات سلبي، يعني رابطه خدا و نفس، ودو رابطه ديالكتيكي ذيل بحث خدا و نفس، يعني ديالكتيك حلول و تعالي و ديالكتيك عروج و درون بود، در آثار دو عارف بزرگ مسلمان و مسيحي، مولانا و مايستر اكهارت، مي پردازيم. خدا و نفس به دنبال آن ديالكتيك حلول و تعالي و ديالكتيك عروج و درون بود، ذيل بعد هستي شناختي الهيات بررسي شده است

In Abrahamic religious traditions, mysticsʹ works can be studied through various theological approaches. One of the most important and widespread of these approaches in modern theology is the "apophatic approach". In this paper we will discuss one of the main themes of the apophetic theology i.e. the relationship between God and the soul from the viewpoints of two great Muslim and Christian mystics, Mowlana and Meister Eckhart. In this relationship we will deal with two dialectics from the ontological dimension: the dialectic of transcendence and immanence, and the dialectic of ascendance and interiority.