كاربرد هنري فعل در نثر گلستان

Artistic application of verb in Golestan’s prose

سعدي را «استاد سخن» مي‌خوانيم، چه صيت سخنش به همه جا ـ از دير باز تا كنون ـ رسيده و شعر نغز و نثر بي‌بديل وي «در صحيفه روزگار مسطور و بر السنه احرار مقرو » است. سخن وي به صفت سهل ممتنع آراسته است و به رواني و شيوايي معروف. شيوه سخن‌وري سعدي، همان‌طور كه بيان شد، موجب گشته است تا پژوهش‌گران و اديباني بسيار، جنبه‌هاي گوناگون هنر وي را تحت بررسي و پژوهش قرار دهند، تا جنبه‌هاي زيبايي‌شناختي سخن سعدي بيش‌تر آشكار گردد. در اين نوشتار سعي بر آن است كه كاربرد هنري فعل در نثر گلستان بررسي گردد. با آن‌كه پژوهش‌هايي گوناگون در نثر گلستان بانجام رسيده است، ليكن بررسي كاربرد فعل و روشن‌نمودن گوشه‌اي ديگر از هنر سعدي خالي از فايده نيست. در اين ميان، با بررسي ويژگي‌هاي نحوي، فرايندهاي معنايي افعال و ... مي‌توان هنر زباني آن بزرگ استاد سخن را تا حدودي نماياند.

Saadi is given the title of “master of speech” because his words since antiquity till present are quoted everywhere and by everyone and his unequalled prose and eloquent poetry stays forever enchanting. Saadi’s prose style described as simple but impossible to imitate flows quite naturally and effortlessly. His manner of oration has inspired many researchers and poets to investigate different aspects of his art to reveal the esthetics of his discourse. In this article attempt is made to investigate the artistic application of verb in Golestan’s prose. Examining rhetorical characteristics, semantic range of verbs,… reveal only a small part of the linguistic art of this great master.