اثر سمي متيل مركوري كلرايد بر نوزادان موش صحرايي: تغييرات آنزيمي، بافتي و تعيين تجمع جيوه

The toxicity effect of methyl mercury chloride on newborn rat: Enzymatic, histology change and mercury accumulation

زمينه و هدف: متيل مركوري كلرايد يك آلوده كننده محيطي و به عنوان يك ماده سمي براي سيستم عصبي بويژه در مراحل تكامل و توسعه مغز است. غلظت هاي پايين متيل مركوري كلرايد مي تواند از راه جفت به جنين و از طريق شير مادر به نوزادان تازه به دنيا آمده منتقل شود. اين مطالعه با هدف بررسي اثر متيل مركوري كلرايد بر تغييرات آنزيمي، بافتي و تعيين تجمع جيوه نوزادان در موش صحرايي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 21 سر موش صحرايي ماده بالغ نژاد ويستار به سه گروه، شامل دو گروه تيمار و يك گروه شاهد تقسيم شدند. به گروه هاي تيمار در روزهاي 15، 16 و 17 آبستني، ماده متيل مركوري كلرايد با مقادير 5/0 و 5/4 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقي تزريق شد. تعداد 6 سرنوزاد نر از هر گروه در سن 25 روزگي انتخاب و فعاليت سرمي آنزيم هاي گاما- گلوتاميل ترانسفراز، آسپارتات آمينوترانسفراز، آلانين آمينوترانسفراز، آلكالين فسفاتاز و مقدار هورمون هاي تري يدوتيرونين، تيروكسين و رشـــد و مقدار تجمع جيوه در بافت هاي مختلف انـدازه گيري شـــد. همچنين مطالعات آسيب شناسي بافت هاي مغز، كبد و كليه انجام شد. داده ها به كمك آزمون هاي آماري كروسكال واليس و من ويتني تجزيه و تحليل شد. يافته ها: در گروه هاي تجربي ميزان فعاليت سرمي آنزيم آلكالين فسفاتاز و هورمون هاي تري يدوتيرونين افزايش و هورمون رشد كاهش معني داري را نشان دادند (05/0P < ). در گروه هاي تجربي ميزان تجمع جيوه در بافت هاي مغز، تيروييد، كبد و كليه به صورت معني داري با افزايش دوز تزريقي افزايش يافته بود (005/0 > P). در مطالعات هيستوپاتولوژيك قسمت هايي از مغز نوزادان (هيپوكامپ) تغييرات بافتي را نشان داد. نتيجه گيري: مواجه شدن با مقادير پايين متيل مركوري كلرايد باعث كاهش ميزان هورمون رشد، افزايش مقدار تري يدوتيرونين و آنزيم آلكالين فسفاتاز در نوزادان گروه هاي تيمار مي شود و ممكن است به عملكرد حافظه، يادگيري و رشد صدمه برساند.

Background and aims: Methyl mercury is a well- known environmental pollutant and toxicant to the nervous tissue, particularly during development of prodecure of brain. Low concentration of methyl mercury chloride (MMC) can be transferred to the fetus through the placenta and to newborn offspring through dam. This study aimed at investigating the toxicity significant difference effect of methyl mercury chlyoride on nearborn rat. Methods: In this experimental study 21 adult female Wistar rats were devided in 3 groups, 2 experimental and 1 control group, the experimental groups were inoculated with MMC 0.5 and 4.5 mg/kg on the 15th, 16th and 17th gestation days. On day 25 after birth, 6 newborn rats from each experimental group were anesthetized. Blood samples were collected, alanine amino transferase (ALT), gamma glutamyle transferase (GGT), aspartate amino transferase (AST), alkaline phosphatase (ALP), tri iodo thyronine (T3), thyroxine (T4) and growth hormone (GH) were determined according to routine laboratory methods and the amount of mercury accumulation in some tissues were measured using atomic absorbtion. Histological examination of the brain, liver and kidney were also performed. The data were analyzed using Kruskal-Wallis and Mann Whitny tests. Results: Serum analysis showed no significant difference in the experimental groups in GGT, AST, ALT, T4 compared to control group (P > 0.05). Also ALP, T3 and GH significantly increased compared to the control group (P < 0.05). The mercury accumulation significantly increased retrospectively in brain, thyroid, kidney and liver with the increase in the injection dose (P < 0.005). In the histopathologic study of the brain, degeneration and apoptosis were observed. Conclusion: This study showes that exposure to the low doses of induced MMC, reduces T3, growth hormone and it decreases ALP level in experimental groups compared to the control group. It may impair memory, learning and growth