رابطه سبك‌هاي هويتي و كمال گرايي با احساس شادكامي در دانشجويان

Relationship between Identity Styles and Perfectionism with Happiness among Students

هدف پژوهش حاضر شناخت رابطه بين سبك‌هاي هويتي و كمال گرايي با شادكامي در دانشجويان دانشگاه تبريز بود. اين پژوهش مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است. دويست نفر دانشجو(100 دختر و 100 پسر) به روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي از رشته‌هاي مختلف دانشگاه تبريز در اين پژوهش شركت كردند و براي جمع آوري داده‌ها از «سياهه سبك هويت برزونسكي»، «مقياس كمال گرايي مثبت و منفي‌تري- شورت» و «سياهه شادكامي آكسفورد» استفاده شد. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه شادكامي با سبك‌هاي هويتي اطلاعاتي و هنجاري رابطه مثبت و معني دار و با سبك هويتي اجتنابي رابطه منفي و معني دار دارد. همچنين شادكامي با كمال گرايي مثبت رابطه مثبت و با كمال گرايي منفي رابطه منفي دارد. نهايتاً با استفاده از روش تحليل رگرسيون همزمان مشخص شد كه متغيرهاي پيش بين قادرند تغييرات متغير ملاك (شادكامي) را به طور معني داري پيش‌بيني كنند

The aim of the present study was to investigate the relationship between identity styles and perfectionism with happiness among Tabriz University students. In a descriptive-correlation study, 200 students (100 male, 100 female) were selected via multi-stage random sampling. the Berzonsky Identity Styles Inventory, the Tery-Shortʹs Perfectionism Scale and the Oxford Happiness Inventory were used as research instruments. Data were analyzed using correlation coefficient and regression analysis. Results indicated that there were significant positive relations between happiness and informative, normative identity styles, but significant negative relation between happiness and avoidant identity styles. Also there was a significant positive relationship between happiness and significant positive perfectionism, and a negative relation between happiness and negative perfectionism. Finally, regression analysis showed that identity styles and perfectionism predicted happiness, significantly in university students.