نقد و بررسي سفرنامه هاي ناصرالدّين شاه به فرنگ با رويكرد تحليل گفتمان

Analysys and Criticism of Naser al-Din Shah’s Accounts of Travels to Europe by Discourse Analysis Approach

در اين مقاله سفرنامه هاي ناصرالدّين شاه به فرنگستان به روش تحليل گفتمان مورد بررسي قرارگرفته است. با استفاده از اين رويكرد، عوامل زباني و فرازباني ‌(شرايط اجتماعي، فرهنگي، سياسي و تاريخي)، موقعيّت نهادي و نگرش هاي نويسنده متن كه درشكل گيري اين متن تاثيرگذار بوده اند، مورد توجّه قرار گرفته است. سفرهاي فرنگ و گفتمان ناصرالدّين شاه دراين سفرنامه‌ها، دستاوردها و نتايج سياسي، فرهنگي و اجتماعي خاصّي را به همراه داشته كه برخي از اين نتايج، حوزه هاي زباني و سبك ادبي را نيز تحت تاثير قرارداده است

In this article Naser al-Din Shah’s accounts of travels to Europe (Safar-Nameh) have bee examined and criticised in a discourse analysis approach. By using this approach, attention has been paid to linguistic factors, co-text and context of the situation (social, cultural, political and historical), and institutional position, as well as the writerʹs attitude which has been effective in informing the work. The travels to Europe and Naser-al-Din Shahʹs discourse in these works have political, social, and cultural achievements and results. Some of these achievements had a great influence on linguistic and literary styles.