چين و منابع انرژي حوزه درياي خزر

China and Energy Resources in the Caspian Sea and Central Asia

در چند سال اخير شاهد تمايل چين به سرمايه‌گذاري در حوزه‌هاي نفت و گاز درياي خزر بوده‌ايم. نمونه عيني اين تمايل مشاركت شركت‌هاي چيني در پروژه‌هاي كلان اكتشاف و استخراج نفت و گاز آسياي مركزي و همچنين ساخت خط لوله انتقال انرژي مي‌باشد. به‌عنوان مثال خط لوله انتقال نفت قزاقستان- چين يكي از بزرگترين سرمايه‌گذاري‌هاي انجام شده در منطقه محسوب مي‌شود و نقش مهمي را در آينده عرضه نفت به چين خواهد داشت. از ديدگاه اين مقاله چند دسته از عوامل در تمايل چين به منابع انرژي درياي خزر نقش دارند. اولين عامل نوسانات بازار انرژي و وابستگي زياد چين به مناطق اصلي توليد انرژي مانند خليج فارس مي‌باشد كه چين را به فكر متنوع كردن منابع تامين انرژي خود مي‌اندازد. عامل بعدي روابط مناسب سياسي- اقتصادي (و در پاره‌اي موارد نظامي) چين با كشورهاي حوزه درياي خزر يعني ايران و روسيه و سه كشور از كشورهاي آسياي مركزي است كه امنيت عرضه انرژي در اين منطقه را بالا مي‌برد. در اين مقاله به تشريح و تحليل عوامل مذكور پرداخته شده است.

In recent years, China has been motivated to invest in oil and gas fields of the Caspian Sea. This motivation is indicated by participation or operation of the Chinese companies in the huge projects of exploration of oil and gas as well as in the construction of a pipeline in Central Asia. As an example, the China-Kazakh oil pipeline can be considered as the biggest Chinese investment in the region. This project will play a crucial part in the future of energy supply to China. There are some elements influencing Chinese motivation to exploit Caspian Sea’s energy resources. The first element is instability in the energy market and high rates of dependence on main energy producers such as the Persian Gulf ones. Because of these problems, China tries to diversify its energy resources. The next element is good economic, diplomatic and military relationship between China and the littoral states of the Caspian Sea (Iran, Russia, Turkmenistan, Azerbaijan and Kazakhstan) that help to secure energy transit to China.