اثربخشي آموزش راهبردهاي يادگيري و بازآموزي اسنادي بر حل مسيله رياضي دانش‌آموزان داراي ناتواني هوش تحولي

The Effectiveness of Learning Strategies and Attribution Retraining Instruction Methods on Mathematical Problem Solving in Intellectually Disabled Students

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي آموزش راهبردهاي يادگيري و بازآموزي اسنادي بر حل مسيله رياضي دانش‌آموزان پسر داراي ناتواني هوشي تحولي انجام شد. 45 دانش‎آموز پايه سوم راهنمايي به روش تصادفي خوشه‎اي از مدارس كم‎توان ذهني استان تهران انتخاب و به تصادف در سه گروه 15 نفري (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) قرار داده شدند. طرح تحقيق از نوع طرح پيش‎آزمون‎ ـ پس‎آزمون با گروه كنترل بود. به هر يك از دو گروه آزمايش يكي از روش‎هاي راهبردهاي يادگيري (بشاورد، 1379) و بازآموزي اسنادي (گلپرور، 1388) در هشت جلسه 45 دقيقه‎اي آموزش داده شد. از آزمون معلم‎ساخته رياضي براي سنجش عملكرد حل مسيله رياضي و از آزمون هوش وكسلر (وكسلر، 1986) براي تعيين بهره هوشي دانش‌آموزان استفاده شد. داده‎ها با روش تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي توكي تحليل شدند. نتايج نشان دادند كه بين ميانگين عملكرد رياضي گروه‎هاي آزمايشي راهبردهاي يادگيري و بازآموزي اسنادي، و گروه بازآموزي اسنادي و گروه كنترل تفاوت معنادار وجود دارد. مي‎توان نتيجه گرفت كه روش آموزشي راهبردهاي يادگيري بيش از بازآموزي اسنادي عملكرد دانش‎آموزان را در حل مسيله رياضي افزايش داده است.

The purpose of this study was to compare the effectiveness of learning strategies and attribution retraining instructions methods on the mathematical problem-solving in male students with intellectual disability. Forty five students in grade eight were selected from intellectually disabled schools of Tehran Province using cluster random sampling method. The Participants were assigned equally to three groups (two experimental groups and one control group). The research design was pretest-posttest control group. One of the experimental groups received eight sessions (45 minutes a session) of learning strategies (Bashavard, 2000) and the other attribution retraining (Golparvar, 2009). To assess the mathematical problem-solving performances and the intelligence quotients, a teacher-made Mathematical Problem-Solving Test and the Wechsler Intelligence Scale )Wechsler, 1986) were used, respectively. Data were analyzed by analysis of covariance and Tukey test. Results indicated that there were significant differences between the mean of mathematical performance of two experimental groups, and between attribution retraining and control groups. It can be concluded that learning strategies method improved students’ performance in mathematical problem-solving more in comparison to attribution retraining method.