رابطه سبك دلبستگي و شيوه‌هاي والدگري ادراك شده با تجربيات معنوي و اعمال مذهبي

The Relationship of Attachment Style and Perceived Parenting Style to Spiritual Experience and religious Practices

اين پژوهش با هدف شناخت رابطه سبك‎هاي دلبستگي و والدگري با تجربيات معنوي و اعمال مذهبي اجرا شد. 333 دانشجوي پسر با (دامنه سني 20 تا 30 سال) از دانشگاه علامه طباطبايي به روش نمونه‎برداري خوشه‎اي انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي مورد بررسي از پرسشنامه اقتدار والدگري (بوري، 1991)، سياهه سبك دلبستگي (بشارت، 1379) و سنجش چندبُعدي معنويت و دينداري (موسسه ملي سلامت، 1999) استفاده شد. نتايج نشان دادند كه بين سبك دلبستگي ايمن با تجربيات معنوي و اعمال مذهبي در بزرگسالي رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنين، يافته‎ها مبين آن بود كه بين سبك والدگري مقتدرانه و تجربيات معنوي و اعمال مذهبي رابطه مثبت معنادار وجود دارد. در مجموع، مي‎توان نتيجه گرفت كه شيوه والدگري مقتدرانه و سبك دلبستگي ايمن پيش‎بيني‎كننده مناسب تجربيات معنوي و اعمال مذهبي در بزرگسالي هستند.

The present study was conducted to examine the relationships of attachment and perceived parenting styles to spiritual experiences and religious practices. Three hundred and thirty three male students were selected from Allameh Tabatabaie university using cluster sampling. The participants completed the Parenting Authority Questionnaire (Buri, 1991), Attachment Style Inventory (Besharat, 2000) and the Multidimensional Assessment of Spirituality and Religiosity (National Institute of Health, 1999). The results indicated that there were positive significant relations between secure attachment style and spirituality experiences and religious practices in adulthood. Also, there were positive significant relations between authoritative parenting and spirituality experiences and religious practices. In all, it can be concluded that the authoritative parenting and secure attachment are good predictors of spiritual experiences and religious practices in adulthood.