روابط بين اهداف پيشرفت، جو كلاس، توانايي و سودمندي ادراك شده در نوجوانان

The Relationship among Achievement Goals, Classroom Climate, and Perceived Ability and Instrumentality in Adolescents

هـدف پژوهش حاضر، پيش‌بيني اهداف پيشرفت براساس جوّ كلاس با واسطه‌گري توانايي و سودمندي ادراك‌شده در نمونـه‌اي متشكل از 300 دانش‌آمـوز سـال سوم دبيرستان شهر نور در سه رشته تحصيلي (علوم انساني، علوم تجربي و رياضي فيزيك) بود. براي سنجش جـوّ كلاس از پرسشنامه در كلاس مـن (هاردر، كروسون، لاي و ايكسيه، 2006) و مقياس تلاش و تعهد نسبت به مدرسه (هاردر و ريو، 2003) و بـراي سنجش اهداف پيشرفت، توانايـي و سودمندي ادراك‌شده از پرسشنامه روي‌آوردهاي يادگيري (گرين و ميلر، 1996) بهره گرفته شد. داده‌ها با استفاده از روش بارون و كني (1986) و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شدند. نتايج نشان دادند كـه جوّ كلاس به واسطه رابطه با توانايي و سودمندي ادراك‌شده، پيش‌بينـي‌كننده اهداف پيشرفت در دانش‌آموزان دبيرستاني است.

The purpose of this study was to predict achievement goals from classroom climate by the mediating of perceived ability and instrumentality in a sample of 300 eleventh-grade students. The students studied in three academic majors (human sciences, natural sciences, mathematics) in Noor city high schools. Classroom climate was assessed using the "In My Class Questionnaire" (IMC; Hardré, Crowson, Ly, & Xie, 2006) and the "School Engagement and Effort Scale" (SEES; Hardré & Reeve, 2003). Achievement goals, and perceived ability and instrumentality were assessed using the "Approaches to Learning Questionnaire” (ATL; Greene & Miller, 1996). The data were analyzed using Baron and Kenny (1986) method, and multiple analysis of regression. The results indicated that classroom climate predicted achievement goals by the mediating of perceived ability and instrumentality in high school students.