تاثير آموزش مهارتهاي حل مسيله در اضطراب امتحان دانشجويان

The Effects of Problem Solving Skills Training on Test Anxiety Among College Students

هـدف پژوهش حاضر شناخت تاثير آموزش حل مسيله در اضطراب امتحان دانشجويان دختر در سال تحصيلي 89-88 بود. 459 دانشجوي دختر دانشگاه پيـام نور واحد انديمشك سياهه اضطراب امتحان (اسپيلبرگر، 1980) را تكميل كردند. 50 نفر كه بالاترين نمره اضطراب امتحان را داشتند به صـورت تصـادفي در دو گروه آزمـايشي و كنترل جايگزين شدند. سپـس، گروه آزمـايشي طي ده جلسه (هر هفته دو جلسـه) آموزش حل مسيله پنج مرحلـه اي ديكسون و گلوور (1984 (را دريافت كردند. نتايج تحليل كوواريانس نشان دادند كه برنامه آموزشي باعث كاهش سطح اضطراب امتحان در گروه آزمايشي مـي‌شود. چهار ماه بعد، پيش از امتحانات ترم دوم تحصيـلي، اضطراب امتحان هر دو گـروه مجدداً ارزيـابي شد. نتايج پيگيري چهار ماهه نشان داد كـه اثربخشي روش آموزشي، پايدار بوده است.

The purpose of the present study was to examine the effects of problem solving training on test anxiety among female students in the 2009-2010 academic year. Four hundred and fifty nine female students of Andimeshk Payame Noor Uni- versity completed the Test Anxiety Inventory (TAI; Spielberger, 1980). Fifty students who obtained the highest scores on the Test Anxiety Inventory were randomly assigned to either experimental or control groups. The experimental group received 10 sessions (two sessions per week) of Dixson and Gloverʹs five-stage problem solving training (Dixson & Glover, 1984). The results of covariance analysis indicated that the problem solving training reduced the test anxiety levels in the experimental group. Four months later, before the second semester exams, the test anxiety of both groups was reassessed. The results of follow-up phase indicated that the training remained effective after four months. Key words: test anxiety, problem solving skills, students