تعاملهاي اقتصادي با غرب در منطقه خارج نزديك و جايگاه روسيه

The Near Abroadʹʹs Economic Interaction with the West and Russia’s Stance

با فروپاشي شوروي آنچه براي بازماندگان ابرقدرت شرق مشخص شد، ساختارهاي فرسوده اقتصادي و لزوم ترميم اين ساختارها با بهره‌گيري از امكانات غرب در فضاي رهايي از موانع ايديولوژيك بود. به جز روسيه كه هنوز ادعاي قدرت برتر داشت، ساير بازماندگان اتحاد شوروي به درجات مختلف و به جذب سرمايه و تكنولوژي غرب پرداختند. از طرف ديگر با وجود آنكه مسكو تحت تاثير موقعيتي كه در دوران جنگ سرد داشت، به‌صورت متناوب با تلاش‌هاي اروپا و آمريكا در جهت نفوذ در نزديكي روسيه مخالفت مي‌كرد، ولي به مرور و با درك نيازي كه كاخ كرملين نيز با هدف بهبود اقتصادي به غرب دارد، زمينه براي پذيرش حضور و نفوذ غرب از طرف مسكو فراهم شد. در اين روند با وجود نوسان رفتاري روسيه، راهبرد پيشبرد منافع ملي با توسل به تاكتيك‌هاي گوناگون از طرف مسكو دنبال شده است كه از جمله مي‌توان به استفاده از ابزار انرژي در چانه زني با غرب اشاره كرد.

The dissolution of the Soviet Union faced the disintegrated East superpower with a tattered economic structure that had to be restored with the assistance of the West in an atmosphere free from ideological barriers. Except for Russia that still claimed to be the superpower, other countries of the collapsed Soviet Union attempted, in various degrees, to attract the West investment and technology. On the other hand, despite being affected by the Cold War, Moscow sporadically opposed efforts made by Europe and the US to extend their influence to the immediate vicinity of Russia. But gradually the need for economic recovery made the Kremlin pave the way for acceptance and penetration of the West. In spite of Russia’s behavioral fluctuations, the approach of advancement of national interests has been perused by Moscow through various tactics including making use of the tool of energy in lobbying with the West.