بررسي تاثير برخي روش‌هاي مديريت شيميايي و مكانيكي علف‌هاي هرز با رويكرد كاهش مصرف علف‌كش در توليد سيب زميني (Solanum tuberosum L.)

Evaluating Some Chemical and Mechanical Weed Management Methods Aiming to Reduce Herbicide Use in Potato (Solanum tuberosum L.)

به منظور بررسي كارايي برخي روش‌هاي مديريت شيميايي و مكانيكي علف‌هاي هرز با رويكرد كاهش مصرف علف‌كش در توليد سيب زميني، آزمايشي در سال 1387 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 6 تيمار و 3 تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل يك نوبت كاربرد سراسري علف كش (تيمار استاندارد)، يك مرحله كولتيواسيون تنها (بين رديف)، يك نوبت كاربرد نواري علف‌كش (روي رديف)، تلفيق كولتيواسيون + كاربرد نواري علف كش به همراه شاهد آلوده و شاهد عاري از علف‌هاي هرز بودند. در تيمارهاي علف‌كشي، متريبوزين (سنكور)4 در زمان قبل از سبز شدن سيب زميني به ميزان 1200 گرم ماده تجاري در هكتار مصرف شد. در تيمار نواري، عرض نوار سمپاشي 25 سانتي متر (يك سوم تيمار سراسري) بود. تيمارهاي كولتيواسيون نيز سه هفته پس از سبز شدن سيب زميني توسط كولتيواتور پنجه غازي انجام شد. نتايج نشان داد كه اثر تيمارهاي مختلف بر درصد كنترل، تراكم و زيست توده علف‌هاي هرز، شاخص سطح برگ و عملكرد سيب زميني معني دار بود. به طوري كه بالاترين درصد كنترل علف‌هاي هرز و در نتيجه آن بيشترين عملكرد غده سيب زميني به ترتيب در تيمارهاي شاهد عاري از علف‌هاي هرز، علف‌كش سراسري، تلفيق علف‌كش نواري+ كولتيواسيون، علف‌كش نواري، كولتيواسيون تنها به دست آمد. علاوه بر اين، تراكم و زيست توده كل علف‌هاي هرز در شاهد آلوده به علف‌هاي هرز بيشترين مقدار و در شاهد عاري از علف‌هاي هرز كمترين مقدار بود. بالاترين عملكرد غده سيب زميني در شاهد عاري از علف‌هاي هرز (43/34 تن در هكتار) بود و بعد از آن تيمارهاي كاربرد سراسري علف كش و تلفيقي به ترتيب با عملكرد غده 13/31 و 93/27 تن در هكتار در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفتند. در اين آزمايش، درصد كنترل علف‌هاي هرز و زيست توده آن‌ها در تيمار مديريت تلفيقي تفاوت معني داري با تيمار سراسري نداشت و همچنين كاهش عملكرد سيب زميني نيز در اين تيمار از حدود 10 درصد نسبت به تيمار سراسري تجاوز نكرد. بنابراين، عليرغم كاهش درصد كنترل علف‌هاي هرز و در نتيجه كاهش جزيي عملكرد سيب زميني در تيمار تلفيقي در مقايسه با تيمار سراسري، ميزان مصرف علف‌كش حدود 66 درصد كاهش يافت كه اين مساله از نظر اقتصادي و زيست محيطي اهميت زيادي دارد.

In order to study of chemical and mechanical weed management methods and their integration in potato (Solanum tuberosum), a field experiment was done in 2008 at Ferdowsi University of Mashhad Research Field. Experimental design was completely randomize block design with 6 treatments and 3 replications. Treatment included broadcast herbicide application (standard treatment), between row cultivation, banded herbicide application (in-row), between row cultivation+banded herbicide (integrated treatment), and weed free and weed infested (controls). metribuzin (sencor) was applied as pre-emergence at 1.2 kg/ha product in all herbicide treatments. In broadcast and banded herbicide treatments, sencor was applied on entire plot and in row (in a 25 cm band over the row), respectively. Cultivation treatment was done 3 weeks after potato emergence. Results were showed significant effects of treatments on weed control percentage, density, and biomass, potato leaf area index and yield. Highest weed control percentage and so highest potato yield was obtained in weed free control, broadcast herbicide, cultivation+banded herbicide, banded herbicide and cultivation treatments, respectively. Highest potato yield was obtained in weed free control (34.43 t/ha) and after that broadcast herbicide (31.13 t/ha) and banded herbicide+cultivation (27.93 t/ha) resulted in higher yield than other weed control practices. Difference of weed control percentage, density, and biomass in banded herbicide+cultivation and broadcast treatments was not significant, also potato yield in banded herbicide+cultivation reduced no more than 10% relative to broadcast herbicide. Despites lower weed control level and potato yield in integrated treatment, herbicide use decreased 66% relative to broadcast application, which has significant importance from economical and environmental point of view.