يك بازرس كار به ازاي هركميته حفاظت فني ايمني و بهداشت كار

براساس مفاد قانون كار، تشكيل كميته حفاظت فني و بهداشت كار در كليه كارگاه‌هاي بالاتر از 25 نفر شاغل ضرورت دارد. افزايش تنوع و شدت حوادث شغلي و بيماري‌هاي ناشي ازكار از جمله پيامدهاي نامطلوبي هستند كه با گسترش صنايع و فناوري‌هاي مدرن زندگي، انسان و به ويژه كاركنان را مورد تهديد قرار داده است(1). براساس آمارهاي ارايه شده توسط سازمان بين‌المللي كار، ساليانه در حدود 350هزار كارگر بر اثر حوادث حين كار جان خود را از دست مي دهند(2). در كشور ايران نيز براساس آمارهاي منتشر شده توسط سازمان تامين اجتماعي در سال 1382در اثر وقوع 14114 حادثه در كارگاه‌هاي تحت پوشش اين سازمان 268 نفر فوت كرده اند(3). ناگوارترين پيامد حوادث شغلي، مرگ زودرس نيروي كار است. حفظ وارتقا سلامتي نيروي كار در هر جامعه‌اي تاثيرات مثبت اقتصادي بيشتري در بر خواهد داشت و از همين رو رعايت مسايل ايمني و بهداشت محيط هاي كار يكي از وجوه دخالت دولت‌ها در بازار كار قلمداد مي‌گردد(4). در مطالعه اي كه توسط Jezni khani و همكاران بين سالهاي 1387 تا 1389 در شركت فولادسازي انجام پذيرفت، نشان داده شد كه تعداد جلسات كميته ايمني در اين مدت 39 جلسه بوده و موضوعات جلسه از ابتداي سال 1387 تا اوايل سال 1388 در خصوص معاينات شغلي، ارگونومي و ايمني عمومي بوده و در موضوعات جلسات كميته هاي سال 1388 به بعد، آموزشهاي ايمني و نيز آناليز ريسك نيز به موضوعات ايمني فوق اضافه گرديد. آمار حوادث ثبت شده نيز در سال 1387 و در سال 1388 و در 9 ماهه اول سال 1389 به ثبت رسيد. تعداد اين حوادث به ترتيب 202، 869و 128 مورد گزارش گرديد كه نسبت به سال 1387 بيش از 80% كاهش يافته است(5).كميته‌هاي ايمني و بهداشت كار با برنامه‌ريزي و سياستگذاري در زمينه مسايل ايمني و بهداشت محيط كار، نقش بسيار زيادي در كاهش ميزان حوادث ناشي از كار در صنايع مختلف دارند(6).