رابطه‌ي مولفه‌هاي مديريت دانش و هوش سازماني در دانشكده‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

The Relationship between Components of Knowledge Management and Organizational Intelligence in the Schools of Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: در دنياي امروزي بخش اعظمي از كارها و فعاليت‌هاي ما مبتني بر اطلاعات است و زمان كمتري براي كسب تجربه و به دست آوردن دانش صرف مي‌شود. در اين شرايط، سازمان‌ها بر اساس ميزان دانش خود با يكديگر به رقابت مي‌پردازند و در اين ميان، مديريت دانش با در اختيار داشتن ابزارهاي لازم، فرصت خوبي براي به‌سازي عملكرد منابع انساني و نيز مزاياي رقابتي ايجاد مي‌كند. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه‌ي مولفه‌هاي مديريت دانش و هوش سازماني در دانشكده‌‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان به انجام رسيد. روش بررسي: نوع پژوهش توصيفي- همبستگي است. جامعه‌ي آماري اين مطالعه شامل كل كاركنان دانشكده‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان (380 نفر) در سال 89-1388 بود و يك نمونه‌ي 130 نفري با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي انتخاب شد. ابزار تحقيق شامل پرسش‌نامه‌ي محقق ساخته‌ي مديريت دانش و پرسش‌نامه‌ي استاندارد هوش سازماني Albrecht بود. جهت تعيين روايي پرسش‌نامه‌ها از روايي صوري و محتوايي استفاده شد و پايايي آن‌ها بر اساس Cronbachʹs alpha (86/0 = 1r و 92/0 = 2r) محاسبه گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 16SPSS و در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفت. يافته‌ها: ميزان مولفه‌هاي مديريت دانش و نيز مولفه‌هاي هوش سازماني، كمتر از سطح متوسط بود و همبستگي معني‌دار بين نمرات مولفه‌هاي مديريت دانش و مولفه‌هاي هوش سازماني مشاهده شد. همچنين اختلاف ميانگين مولفه‌هاي مديريت دانش و هوش سازماني بر حسب ويژگي‌‌هاي دموگرافيك در سطح 05/0 ? P معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: به كارگيري دانش به‌روز، توزيع، تبادل و به اشتراك‌گذاري دانش و آگاهي از عوامل محيطي و نيز حفظ بقا و حيات، زمينه‌ساز ايجاد هوش سازماني در دانشگاه‌ها مي‌باشد. واژه‌‌هاي كليدي: مديريت دانش؛ هوش؛ دانشكده.

Introduction: Much of activities in todayʹs world are based on information and less time is dedicated to gain experience and knowledge. Therefore, different organizations compete based on their knowledge. In such a situation, knowledge management provides necessary tools to improve the performance of human resources and creates competitive advantages. This paper sought to determine the relationship between the components of knowledge management and organizational intelligence in schools of Isfahan University of Medical Sciences, Iran. Methods: This descriptive, correlational study included the employees of different schools at Isfahan University of Medical Sciences (n= 380) during 2009-2010 from which 130 subjects were selected using stratified random sampling. Data was collected by a researcher-developed questionnaire and the Organizational Intelligence Survey provided by Karl Albrecht. Both face and content validity were assessed to determine the validity of the questionnaire. In addition, reliability of the questionnaire was confirmed by Cronbachʹs alpha coefficient (r1 = 0.86; r2 = 0.92). Data was analyzed using SPSS16 at two levels of descriptive and inferential statistics. Results: Knowledge management and organizational intelligence levels were less than the average level. A significant correlation was found between scores of knowledge management and organizational intelligence components. Moreover, the mean difference of components of knowledge management and organizational intelligence based on demographic characteristics was significant at a level of P ? 0.05. Conclusion: Organizational intelligence among the schools of Isfahan University of Medical Sciences would be improved by means of application of up-to-date knowledge, distribution, exchange and sharing knowledge, and awareness of environmental factors. Keywords: Knowledge Management; Intelligence; Faculty