بررسي نقش كشاورزي در توسعه ي روستايي (مطالعه ي موردي: بخش ميانكنگي سيستان)

The Study of the Role of Agriculture in Rural Development: Miyankangi district in Sistan

كاركرد اصلي مناطق روستايي در جهان سوم، كشاورزي، است و به دليل تاثير ويژه آن بر اشتغال، تعديل فقر و درآمد، امنيّت غذايي و خودكفايي، از اهميت بالايي برخوردار است. اين پژوهش به بررسي نقش كشاورزي ( به عنوان متغير مستقل) در توسعه ي روستايي (متغير وابسته)بخش ميانكنگي سيستان مي پردازد. روش تحقيق، از نوع توصيفي ـ تحليلي و بر مبناي داده هاي جمع آوري شده از پرسش نامه ي استاندارد روستا و خانوار مي باشد. براي تحليل داده‌ها از آزمون هاي هم بستگي و تحليل چند متغيره متناسب با هدف تحقيق استفاده شده است. حجم جامعه-ي نمونه 372 سرپرست خانوار در چهل روستاي نمونه بوده است كه با روش تخصيص متناسب به صورت تصادفي به دست آمده است. ضريب تغييرات چهار بعد توان كشاورزي نشان مي دهد كه بعد اجتماعي با ضريب 12/0 همگن ترين و بعد توليدي با ضريب 35/0 ناهمگن ترين بعد است. بين ابعاد توسعه ي روستايي نيز بعد اجتماعي با ضريب 14/0 همگن ترين و بعد اكولوژيكي با ضريب 26/0 ناهم گن ترين بعد است. آزمون هم بستگي بين دو متغيّر مستقل (توان كشاورزي ) و وابسته ( توسعه ي روستايي)، رابطه ي معناداري را نشان داده است. براساس تحليل چند متغيره، بعد توليدي به تنهايي 3/40 درصد از تغييرات متغير وابسته (توسعه ي روستايي) را تبيين نموده است. در مجموع ابعاد چهارگانه ي توان كشاورزي 4/52 درصد از تغييرات توسعه ي روستايي را بيان كرده است. نتيجه ي تحليل چند متغيره بعد توليدي - به عنوان مهمترين و اثرگذارترين بعد - نشان مي دهد كه سرانه ي درآمد خالص به تنهايي 3/27 درصد و عملكرد گندم 5/7 درصد واريانس توسعه ي روستايي را تبيين مي كند. اين مساله ضرورت توجه و برنامه ريزي شاخص‌هاي مهمِ بعد توليدي كشاورزي را يادآور مي شود.

The main function of rural areas in the third world is the agricultural function which is crucially important because of its great effects on employment, moderating income and poverty, food security and self-efficacy. This article studies the role of agriculture (as an independent variable) in rural development (related variable) of Miyankangi district in Sistan. The method of the study was descriptive – analytical and the data were collected through standard rural and family questionnaires. For analyzing the data, the researchers used multivariate analysis and correlation tests. The sample of the study included 372 people taken randomly from 40 villages. The variance observed in the four dimensions of agricultural power showed that the social dimension with a coefficient of 12% was the most homogeneous dimension, while productive dimension with a coefficient of 35% was the most heterogeneous one. Among the rural developmental dimensions, the social one with a coefficient of 14% was the most appropriate and the ecological dimension with a coefficient of 26% was the most inappropriate one. The correlation test showed a significant relation between the two independent and related variables. Based on the multivariate analysis, the productive dimension has explained 40.30% of the variance of the related variable. In general, the four agricultural dimensions have explained 52.4% of the changes of rural development.