پديد آورندگان :
محمودآبادي، مجيد نويسنده , , احمدبيگي، بهاره نويسنده ,
كليدواژه :
توزيع اندازه ذرات , خاكدانه هاي پايدار در آب , كربن آلي , ويژگيهاي خاك
چكيده فارسي :
چكيده
توزيع اندازه ذرات و پايداري خاكدانه از ويژگيهاي فيزيكي مهم خاك است كه بر رفتار آن اثرات
ژرفي برجاي ميگذارد. اين پژوهش بر تاثير خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك در سيستمهاي
مختلف كشت بر پايداري خاكدانه ميپردازد. بدين منظور، توزيع اندازه ذرات ثانويه در دو حالت تر و
خشك براي 6 سيستم كشت شامل؛ گندم، جو، ذرت، يونجه، آيش و زمين شخمخورده مورد بررسي
قرار گرفت. نتايج نشان داد كه سيستم كشت تاثير معنيداري بر درصد خاكدانههاي درشت (بزرگتر از
0/25 ميليمتر) داشته به نحوي كه، مطلوبترين سيستمها براي تشكيل خاكدانههاي درشت در دو
حالت خشك و تر بهترتيب يونجه و گندم بود. البته ذرات درشت در كشت يونجه نسبت به گندم
پايداري كمتري داشته و از اين رو، بيشترين درصد ذرات پايدار در آب مربوط به سيستم گندم بود.
1 درصد) وجود داشت / 1 و 04 / بيشترين ميزان كربن آلي در دو سيستم كشت گندم و جو (بهترتيب 09
و بين ساير سيستمها از اين نظر تفاوت معنيداري وجود نداشت. همه ويژگيهاي فيزيكي مورد
كربن آلي، سديم تبادلي و كاتيونهاي ،ESP ،pH ،EC ؛ مطالعه و برخي ويژگيهاي شيميايي شامل
محلول بهطور معنيداري تحت تاثير سيستم كشت قرار گرفتند در حاليكه سيستم كشت تاثير
كربنات كلسيم، پتاسيم، كلسيم و منيزيم تبادلي ،CEC ،SAR معني داري در سطح پنج درصد بر
نداشت. همچنين توزيع اندازه ذرات اوليه بر توزيع ثانويه ذرات تاثير معنيداري نشان داد. ميزان شن
0 ميليمتر در هر دو حالت خشك و تر / ارتباط منفي و معنيداري با درصد خاكدانههاي بزرگ تر از 25 نشان داد. اين ارتباط در مورد ذرات سيلت مثبت بود در حالي كه كه تاثير رس از اين نظر معنيدار
نشد. نتايج همچنين بيانگر از آن بود كه نسبت به ويژگيهاي فيزيكي، خواص شيميايي تاثير كمتري بر
درصد خاكدانههاي پايدار دارد. در اين بين كربن آلي به عنوان مهمترين ويژگي بود كه پايداري خاكدانه
را تحت تاثير قرار داد. يافتههاي اين پژوهش روشن ساخت كه خاكدانههاي درشت همواره پايدار
نبوده و بر مبناي اندازه ذرات نميتوان بهطور دقيق مفهوم پايداري را توصيف نمود
چكيده لاتين :
Abstract
Particle size distribution (PSD) and aggregate stability are known as the most
important soil physical properties which have important influence on soil behavior. This
study investigates the effect of soil physical and chemical properties on aggregate
stability in some cultivation systems. The PSD in two statuses of dry (DPSD) and wet
(WPSD) was studied in 6 cultivation systems consist of wheat, barley, maize, alfalfa,
fallow and tilled land. The results showed that the cultivation systems had significant
effects on water stable aggregates larger than 0.25 mm (WSA > 0.25mm). Among
different cultivation systems, alfalfa and wheat were found to be the best systems in
establishing macro aggregates for the DPSD and WPSD, Respectively; however these
aggregates for alfalfa were lower stable. The highest amounts of organic carbon were
obtained in the wheat and barely cultivation systems (1.09% and 1.04%, respectively),
while the other systems, showed no significant differences. All of the physical and some
chemical properties (i.e. EC, pH, ESP, organic carbon, exchangeable sodium, and soluble
cations) were influenced significantly by the cultivation systems, while this effect was
not significant (p > 0.05) for other chemical properties such as SAR, CEC, calcium
carbonate, exchangeable calcium, magnesium and potassium. In addition, the primary
PSD had significant influence on secondary PSD. There was a negative significant
relationship between sand fraction and stable aggregates (wet and dry), while this relation
was positive for silt. Clay content had no significant influence on macro aggregates. The
results also indicated that in comparison to physical properties, chemical properties had
less effect on WSA > 0.25. In this regard, organic carbon was found as the most prominent
factor which can control aggregate stability. The findings of this study reveal that larger
aggregates are not always stable particles and based on the PSD, the concept of stability
can not be described exactly.
